Sessiz çığlık

Bölüm 2

Hiranın annesi :

Kol saatimi çevirip saate baktım ve kaşlarımı çattım.
Zeynep : Hira kalkmış olmalı herhalde.
Kemal : banyo da dır.
Zeynep : hayır bu saate inmiş olmalı.
Kemal : zeynep...hira için çok endişeleniyorsun.
Hira koşarak mutfağa girdi. Derin bir offf çektikten sonra.
Zeynep : iyimisin hayatım.
Hira : evet, evet... Alarmım çaldıktan sonra, uyuya kalmışım, biraz geç kaldım.
Zeynep : seni götürmemi istermisin,çalışmıyorum zaten.
Hira : olur...teşekkür ederim anne.
Hira rahat rahat yemeğini yedi, okula karnı aç gitmesini sevmediğimi biliyor, bir annenin en büyük endişesi. Hira ceketini aldı, yanağından öptüm ve gittik.
Arabayı okulun önüne park ettim, Hira yanağımdan öptü ve indi.
Zeynep : iyi günler Hira.
Hira : sağol, akşama görüşürüz.
Zeynep : görüşürüz.
Kapıyı kapatıp ömerin yanına gitti.

Hira :

Dikkatlice öğretmeni dinliyordum ta ki arda omuzuma vurup küçük bir kağıt parçası verene kadar. Kağıt parçasını açıp okudum.
"Kaç yaşındasın"
Kaşlarımı çattım. Neden bana konuşuyor ? Kalemimi alıp cevap verdim.
"17 yaşındayım sen ? "
Kağıt parçasını ardanın kitabına indirdim. Birkaç dakika sonra kağıtı geri verdi, açtım.
"19 yaşındayım"
19 mu ?
" 2 sen sınıfta mı kaldın"
Kağıtı geri verdim kısa süre sonra geri döndü.
"Annem kanser olduğu için iki sene boyunca kardeşlerime baktım o yüzden okula gelemedim. Artık iyileştığine göre gelebiliyorum."
"Kanser" kelimesini duyduğum an kalbim sıkıştı. Onun için çok üzüldüm. Ama iyileştiğini duyunca rahatladım. Düşünürken ardaya cevap vermeyi unutmuşum
"Hmm tamam"
Dersin sonunda ömer yanıma geldi
Ömer : yeni çocuk la konuştunmu ?
Hira : evet...biraz hayatını anlattı bana.
Ayağı kalktım ve çıktık. Koridorda yürüyorduk
Ömer : hira, yeliz orda sen git ben geliyorum.
Başımı salladım ve önden gittim
"Eee, Hira kumandanı bulmadınmı sessizi kapat artık."
Hiç birşey duymamış gibi yaptım, populerlere dönüp çomak gösterdim. Ve dışarıya çıktım. Hastalığımdan nefret ediyorum, yapabilseydim hakaretlerine cevap verebilirdim. Ömer yelizle yanıma geldi.
Ömer : Hira işte yeliz. Yeliz buda en yakın arkadaşım hira.
Yeliz : memnun oldum hira.
Her zaman yaptığım gibi başımı salladım.
Ömer : hira konuşamıyor, ama duyuyor.
Yeliz : hmm tamam.
Ömer : iyimisin hira.
Koşarak eve gittim. Yatağıma uzanmış şarkı dinliyordum ta ki bir mesaj gelene kadar.
Ömerden hiraya :
Neden gittin okuldan ? Ne oldu ?
Hiradan ömere :
Hiç sadece yorulmuştum biraz.
Ömerden hiraya :
Seni ezbere biliyorum hira, bir şeyler yolunda gitmiyor, soyle bana.
Cevap vermedim.
Ömerden hıraya:
tamam sen bilirsin.
Hiradan ömere :
Bugün, siz gelmeden önce popülerler yine dalga geçti benimle. Bazen düşünüyorumda keşke daha çabuk sağır olsam sırf onları duymamak için
Ömerden hiraya :
Öyle deme hira, elbet onlarda birgün anlayacaklar.
Hiradan ömere : iyi akşamlar
Ömerden hiraya : iyi akşamlar.
Tam telefonumu kapatacakken facebooktan istek geldi. Açtım ve arda yılmaz gördüm. Aradan 20 saniye geçmeden  mesaj geldi
Arda : heeey !
Cevap vermeden telefonumu kapattım. Hiç konuşasım yoktu, hele bir popülere.