Όσα Νιώθω {TYS17}

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17

Άνοιξε η πόρτα και τότε η Evelyn με βρήκε στο πάτωμα ενώ είδε λίγο αίμα να τρέχει εκείνη τη στιγμή κάλεσε γρήγορα ένα ασθενοφόρο ενώ πήρε και τον Stefan τηλέφωνο

Εν: Stefan;;

S: Έλα  Evelyn τι έγινε;

Εν: είμαστε στο νοσοκομείο η Elena δεν είναι καλά

S: σε 5' είμαι εκεί

Μέχρι να έρθει ο Stefan η Evelyn πήρε τηλέφωνο και τους γονείς της Elenas και ήταν όλοι εκεί απέξω να περιμένουν με αγωνία μέχρι που βγήκε ο γιατρός έξω..

S: γιατρε τι έγινε πως είναι;;

Γ: υπήρξε μία επιπλοκή αλλα όλα είναι καλά

S: σίγουρα γιατρε;

Γ: ναι παρακαλώ θα ήθελα ο πατέρας να έρθει μαζί μου γιατί σε λίγο θα μπει στην αίθουσα τοκετού

S: εγώ είμαι

Γ: ωραία ελάτε να βαλετε την ειδική στολή

Αφού ο Stefan ετοιμάστηκε μπήκε στην αίθουσα τοκετού που ήταν η Elena

S: μωρό μου πως είσαι;

Ε: μμμ ποναωωωω

S: όλα καλά θα πάνε μωρό μου ηρέμησε

Ε: ααααααααα Stefan ποναωωωω

S: κράτησε μου το χέρι και όλα θα είναι εντάξει

Γ: λοιπόν Elena θέλω να σπρώξεις

Ε: μμμ ααααααααα Stefan

S: εδώ είμαι κοριτσάκι μου

Γ: μπράβο Elena σπρώξε και άλλο

Ε: ααααααααα

Και τότε ακούστηκε το πρώτο κλάμα ενώ ο γιατρός είπε

Γ: Elena έλα λίγο υπομονή να έρθει και η γυναίκα της παρέας

Ενώ μετά από λίγη ώρα δεν άργησε να ακούστει και το κλάμα της μικρής τους κόρης

Ε: είναι πανέμορφα (είπε αφού τα κρατούσε στην αγκαλιά της)

S: είμαι πολύ ευτυχισμένος σε αγαπώ πολύ αγάπη μου

Ε: και γω σε αγαπώ

Μετά από λίγο ο Stefan έπρεπε να βγει έξω και να μεταφέρουν και την Elena σε δωμάτιο ο Stefan βγήκε τρέχοντας από το χειρουργείο φωνάζοντας ότι γέννησαν

Κα Ιωαννα: πως είναι το παιδί μου αγόρι μου;

S: μία χαρά είναι κύρια Ιωαννα τώρα θα την πάνε σε δωμάτιο

Εν: να σας ζήσει βλακακο

S: ευχαριστούμε

Μαμά Stefan: τα εγγονακια μου πως είναι;