Revenge of the Mafia Heiress (On-hold)

Revenge 10 (real)

Ferrine's POV

After a long time. Makikita ko siya ulit. I don't know what she was doing all the time. Pero agad akong napatakbo nang mabalitaang nasa ospital siya. Pero yung nagpunta ako doon wala na siya. Not even a single trace na nagroom sa hospital na yon ay wala. Mukhang nilinis nila. I heard from my reliable resources tita and jhaiz's girlfriend get killed. But I don't know who killed them without mercy.

Napabalik ako sa wisyo ng maramdaman kong umalis siya sa tabi ko. Andito ako ngayon sa lamay nila tita. At katabi ko siya. I tried to talk to her. Pero wala ni isang kibo o sulyap man lang sakanya. Na parang wala siyang
nararamdamang presensiya ko.

"Where are you going?" I asked.

Pero parang wala siyang narinig dahil patuloy parin siyang naglakad palabas ng malaking chapel. Hays. Napayuko ako. Gusto ko sana siyang sundan kaso parang may pumipigil sakin na sundan siya at hayaan siyang mapag isa. Damn.

Umangat agad ang ulo ko ng maramdam ko ang presensya niya. He's Five meter's away from me and yet he giving me a goosebumps whenever he was near or far. Klaize famiglia. One of the most highest mafioso in the world. And father of Rhaine Monteverde

Pilit kong pinipigilan ang panginginig ng kamay ko. Shit! Lalong tumtindi ang panginginig ng kamay ko dahil palapit siya ng palit sa kinauupuan ko. I wishing that he wouldn't sit here. Damnit!! Pero ngayon naniniwala na ako sa na hindi lahat ng hiling ay natutupad.

"How was it?" He asked.

I stand my back straight while sitting hoping it will give a relax though I know that it will not.

"C- confirm" I said. Inutusan niya kasi ako na mag espiya sa kampo ng mga kaaway namin. At confirm na may balak silang patayin ni Rhaine. My god. Hinawakan ko ng maigi ang kamay ko na nanginginig. At pilit iniwawaksi sa isip ko yung alala na muntik na kaming mabuking ni Jhaiz noong Graduation ni Rhaine.

-flashback-

Hindi ko mapigilang ngumiti dahil sa eksena na nakikita ko ngayon. Ilang taon na ang lumipas pero heto nandito na ang pinakaaabang ko. Nagkausap na muli ang mag ama

Lihim akong napatawa ng medyo nauutal sa pagsasalita si Rhaine. Pfft. Masyado niya kasing iniidolo si Sir Klaize. Not knowing tatay niya yon.

Habang nag uusap ang mag ama. Ako naman ay nagmamasid masid lang sa paligid. Hindi nakatakas sa paningin ko ang ilang bulto ng lalaki napapalapit samin. Kasama si Jhaiz. But I know yung mga nasa likod niya ay ang mga kalaban. Tumingin tingin din ako ng pasimple sa likod ko. At nakita ko ang isa sa mga long range shooter na nakaabang and waiting for some go signal. Nakatapat kay Jhaiz ang Invisible laser na makikita lang kung may suot kay espesyal na contact lens. Katulad ng sakin.

Lumingon naman ako kay Jhaiz na ngayon ay halatang naiinis na. I mouthed him a 'Are you Scared little brat' though I know na lalaki siya. Hahaha. Pinipikon ko lang naman siya.

Pero hindi parin siya nagpahuli. Dahil sinamaan niya ako ng tingin. Tuloy parang nahalata ni Rhaine na nag aaway kami. Baka mamaya isipin nito na LQ kami at SR rin grabe ha.

-end of Flashback-

Napabalik ako sa wisyo ng makita kong naiyukom ni Sir Klaize ang kamao niya. Alam kong galit na galit siya pero pinipigilan lang niya lalo't huling lamay na. Kailangan niyang magtiis.

Rhaine's POV

"T- totoo ba yan?" Tanong ko sakanya. Nakita ko siyang tumango. Damn! All this time! Pinagloloko lang pala nila ako at pinaniwala.

Nandito ako ngayon sa parking lot sa labas ng chapel. At kausap ko ang nagpakilala saking si Maria.

Ang sabi kasi sakin ni Maria. Si sir Klaize daw ang pumatay kila ate Nami at Mama. Pati na daw sa magulang ko noon. Nung una hindi pa ako naniwala na. But come to think of it Pwede rin. Minsan kasi kung sino pa ang pinakamalapit sayo sila pa ang may ganang manloko.

"Paano si Kuya Jhaiz?" Tanong ko.

"Hindi mo siya kuya" What?! Totoo ba? Napapikit ako. Nagdadalawang isip ako kung maniniwala ako sakanya o hindi. Ito ang unang beses na nakita ko siya at nakausap. Hindi ko rin naman siya gaanong kakilala. Kaya 'di ko alam kung paniniwalaan ko siya.

"I'll give you a time to think. You've should made up your mind when that times come" Sabi niya. Sabay nagalaho sa dilim na parang bula.

-A/N:-

Sorry ngayon lang. Nawawala si Utak eh hinanap ko pa. And Sorry for short update.