Hogwarts

3. Mystery

'Ginny, ik kan niet slapen!' 'Nee ik ook niet.' Zegt Ginny terug. Onze bedden liggen naast elkaar, er staat alleen een nachtkastje tussen. Aan mijn rechterkant staat een stoel waar mijn kleren voor morgen overheen hangen.
Ik sluit mijn ogen en probeer te slapen, ik denk na, te veel na. 'Mis jij je ouders? Ik namelijk wel' Zegt Ginny. Mijn ouders, ik heb mijn vader nooit gekend, en mijn moeder ging dood toen ik ongeveer 7 jaar oud was. Ik heb 2 pleegouders, mijn pleegmoeder is een dreuzel en mijn pleegvader een tovenaar. Ze hebben mij verder opgevoed en ik hou van ze, net zoveel als van mijn moeder. Ik weet niet waarom ik mijn vader nooit gekend heb maar mijn moeder zei vlak voordat ze overleed dat hij is vreemdgegaan en hield van een andere vrouw. Ze had hem weggestuurd maar hij houd zo veel van mij en dat ik het hem niet mag kwalijk nemen wat er gebeurt is.
Ja ik mis mijn echte ouders maar ik heb geen heimwee naar mijn pleegouders. Ik beschouw ze wel gewoon als mijn ouders maar het is toch iets anders. 'Nee niet echt.' Antwoord ik na een lange stilte.
Ik val langzaam in slaap en...
'Jyn, word wakker.' Hoor ik Ginny zeggen. Langzaam open ik mijn ogen, ik zie haar rechtop zitten in haar bed, ze wrijft in haar ogen. 'Goeiemorgen.' Zeg ik terwijl ik half dood mijn bed uitrol. Ik doe het schooluniform aan en pak mijn spullen zoals boeken en staf. Ik zie het hele jaar al uit naar Hogwarts maar deze ochtend ben ik moe en wil ik slapen. Ginny is al weg, ze strest veel te veel dat ze te laat komt. Ze heeft nog een half uur. Ik loop de huiskamer van onze groep in, ik zie Hermione staan en begroet haar. Ik ga naar buiten en zie de jongen van gister, leunen tegen de muur tegenover de ingang van onze groepskamer, zodra hij mij ziet begint hij te lopen, het is de jongen die ik gister bij het feestmaal zag en dat fluistergedoe. Ik versnel mijn loop pas en kom naast hem lopen; 'hey.' Fluister ik. 'Hey, heb je me gemist?' Fluistert hij terug. Mijn ochtendhumeur is helemaal weg. 'Jij stond anders bij mijn deur te wachten.' Zeg ik terug. We lopen door de gangen en ik zie een meisje van Slytherin lopen, ik verhoog mijn tempo en loop weg, zodat het meisje ons niet samen ziet. De jongen snapt wat ik doe en gaat trager lopen. 'Hey Thomas.' Zegt het meisje tegen de jongen. Thomas heet hij dus.
Ik loop het lokaal binnen en zie Ginny al zitten, ik ga naast haar zitten. Er komen een paar kinderen binnen en er volgen er nog een paar. Ze gaan zitten en de les begint.
Thomas. Hij is iets groter dan mij en dun. Ik kijk mijn klas rond en geen Thomas. Ik denk na over wat Ginny vroeg, of ik mijn ouders mis. Ik weet niet eens wie mijn vader is, ik weet niet eens of hij een tovenaar is. Mijn moeder zei dat hij van mij houd, dat betekent dat hij wel weet wie ik ben.
Ik voel een elleboog in mijn arm, 'Jyn, let op.' Fluister Ginny. Ik kijk naar haar en dan naar voren. Snape kijkt mij streng aan, de hele klas is stil en wacht tot ik iets zeg. 'Moet ik mijn vraag herhalen?' Vraagt Snape. Ik knik. Ik had de vraag helemaal niet gehoord. 'Wat is de spreuk voor gif uit iemands lichaam te halen?' Ik haal mijn schouders op. Ginny die zit al lang met haar hand omhoog omdat ze het antwoord weet. Snape geeft haar de beurt en ik let al niet meer op, ik teken een man in mijn schrift, hij heeft een bril en zwart kort haar, het is een hele vriendelijke, respectvolle man. Snape trekt mijn schrift voor mijn neus weg, ik schrik en hij scheurt de bladzijde af. 'Weer afgeleid? Stiffelhof. Wie mag dit wel niet zijn?' Vraagt hij boos, hij houd de tekening omhoog. 'Ik denk dat dit mijn vader is meneer.' Zeg ik voorzichtig. Hij verscheurt het. 'Jij mag na les even blijven.' Hij draait zich om en gaat weet voorin de klas staan.

De les is eindelijk voorbij, 1e les op Hogwarts valt niet mee. Al helemaal niet met zo een leraar als Snape. Iedereen loopt het lokaal uit maar ik moet nog even blijven zitten. Snape zit aan zijn bureau, hij schrijft en zonder op te kijken vraagt hij; 'stiffelhof, je moeders achternaam, toch?' Ik knik: 'ja meneer. Kende u mijn moeder?' Hij kijkt op, er valt een hele lange stilte. 'Je mag gaan.'
Ik heb geen antwoord gekregen op mijn vraag. Snape leek in eens heel zenuwachtig en gespannen. Ik weet wel zeker dat hij mijn moeder kende. Hij weet iets, iets dat ik niet weet. Ik zal er hoe dan ook achterkomen. Maar eerst snel naar de volgende les. Ik loop snel naar het lokaal.
Maar welk lokaal? Ik ga hier wel links, misschien als ik hier dan rechts ga... hier ben ik al geweest, ik loop in cirkels. Top! Ik ben verdwaalt. Ik hoor stemmen, er fluistert iemand vreemde woorden over dood en moord.
'Hallo.'
Ik hoor een stem en ik schrik me rot, ik draai me om. Het is Draco, die van de trein.'
'Jij bent het maar, kan je me nooit meer laten schrikken.' Zeg ik met een hartverzaking.
Ik hoor een bel en zie iedereen uit hun lokaal komen, de groepen verzamelen en sluit me aan bij Gryffindor. Ik zie Ginny nergens. De hele groep staat in eens stil, ik wurg me tussen iedereen door naar voren. De grond is volgelopen met water en er is een text op de muur geschreven, met bloed. De kat van vilders hangt er naast. Dan zie ik Harry, Hermione en Ron. Ze staan in het midden van de menigte.