The Way We Were

Kabanata 1

Kabanata 1

" Hay, ang hirap naman nito intindihin. " Humikab ako at nag- unat-unat.

Alasdose na ng gabi at di ko pa rin maunawaan ang isang lesson namin sa anatomy. Hindi ko masikmurang bumaksak dito kasi konting kembot na lang ay gragraduate na rin ako.

"Ano ba naman 'to?? " pagdadabog ko at sigaw sa aking unan na hinarang ko sa aking mukha.

Nakaramdam ako ng vibration sa aking lamesa. May nag chat, kinuha ko ang cellphone ko at nakita ang chat ng best friend ko.

Anelyn: huy bat gising ka pa? May exam pa tayo ah.

Nagtipa ako sa aking cellphone at nagreply.

Ako: di ko talaga magets itong topic sa anatomy. Pahingi nga ng slides na ginawa ni Prof.

Anelyn: hays sabi ko sayo e kunin mo na ung usb ko. o heto anatomylesson218//http.com . Iyan ha good luck bes!

Nagpasalamat ako sa kanya at binasa na iyon at initindi. Mas madali nga doon intindihin kesa sa libro. Savior talaga si bes.

Mag-aalastres na at nag hahanda na ako ng mga gamit para sa exam. Hay nakakakaba baka hindi ako magising bukas este mamayang six. Kasi eight ang exam namin. Iniligpit ko na ang limang bote ng iced coffee na binili ko para sa pagrereview. Mahirap talaga pag cramming ka hahahah.

Pinatay ko na ang lamp shade ko at humiga na ako sa aking single bed habang nakayakap sa aking unan na tinatawag kong 'baby'. 'Di ko alam basta't ang childish ko hahah. 'Di ko na namanlayan ang pag balot sa akin ng antok. Unting-unti na lang ako napapikit at dinala sa kahimbingan.

"Gising na, Gising na, Gising na !! " paulit-ulit itong natunog malapit sa may paanan ko. Isang monotone na boses ko . Oo, nirecord ko boses ko for my alarm.

Nang marealize kung anong meron ngayong araw na ito ay biglang bangon ko at tingin sa relo. Oh. My. Gosh. Six-thirty na what the hell?!?! So mga thirthy minutes na pala yung alarm kong paulit-ulit! Gosh remind me to never cramm sa anatomy ulit or any other subject.

Dali-dali akong nagsipilyo at nagsuot na ng uniporme na white blouse and white skirt that just falls just above the knee.

'Di na ako maliligo dahil tiyak na siksikan na sa LRT ay nako. Bago pa naman ako maka sakay sa LRT ay kaylangan ko munang sumakay ng jeep. Tumatakbo na ako papunta sa elevator at tinganan mo nga naman kapag minalas, out of order ang elevator kaines !

Tumingin ako sa aking relos at quarter to seven na. No choice at sa stairs ako dadaan. Nang nakakita ako ng jeep na malapit na mapuno ay sumakay na ako agad-agad. Mga five minutes ang byahe papunta sa LRT jaya naglabas muna ako ng reviewer at nagbasa-basa. Nang naka rating na sa aking destinasyon ay agad akong pumunta sa cashier at bumili ng ticket . Oh my gosh pawis na pawis na ako and the exams hasn't even started yet!. Good heavens, nakatayo ako at punong puno ang LRT. Nakatingin ako sa aking relos at nagdadasal na huwag malate.

Ibinaling ko ang aking atensyon sa reviewer at slides na nisave ko sa phone ko. Ang hirap nito, i can't wait to be a real doctor. And just help people . Ng bumukas na ang mga pinto ay ipinasok ko na ang aking phone sa aking shoulder bag at hinanap ang panyo. Hanggang naramdaman ko na lang ang pagkabunggo sa isang tao . Ang lakas ng pwersa ha, amazona ata tong nabunggo ko. Pinikit ko ang mata ko at tinanggap ang sitwasyon na ako'y ma papaupo sa sahig. Ngunit mga ilang segundo na pero wala paring impact.

Noon ko lang narealize na may naka hawak sa magkabilang braso ko. Muling minulat ko ang aking mga mata at nakita ang isang lalake. Maybe same age as I pero I don't care anymore kasi malapit na ako malate. 'Di ko na sya namukhaan dahil ang iilang mga hibla ng buhok ko ay nasa aking mukha.