CHAPTER 1
Amira Lucean's POV
"Pero totoo talaga sis? Wala ka bang alam na kahit anong sideline na trabaho?" tanong ko kay Jenny.
"Eh? Kasi wala nga talaga sis." sagot naman nya.
"Kahit ano lang? Kahit maglaba pa, taga hugas ng pinggan, maski maging kasambahay pa. Kailangan ko lang talaga yung pera para sa pambayad ko sa ospital. Taas kasi ng lagnat nya eh, kaya ayun naiusugod ko sa ospital. Saka kelangan ko pa yung pera para sa pag aaral naming dalawa. Alam mo namang ako lang ang kumakayod para makaraos kami araw araw." malungkot na sabi ko.
"Kung may pera lang ako tiyak napahiram na kita e. Haaayst! Okay! May alam akong trabaho. Kailangan ng Personal Slave nung amo ni tatay. Masyadong pasaway daw yun eh, kaya walang nagtatagal na slave dun" bigla naman lumawak ngiti ko ng sinabi nya iyon..
"Hala? Talaga sis? As in for real? Ayos lang kahit maging slave pa ako. Desidido na talaga ako makakuha ng pera. Salamat talagaaaa!" yinakap ko sya ng pagkahigpit higpit. Bait talaga ni Jenny, sya ang bestfriend ko, maaasahan talaga.
"Awch ha. Grabiti. I can't breaaaath!" sabi nya na parang malalagutan na ng hininga kaya humiwalay ako sa yakap, baka madead pa 'tong sis ko. HAHA. Wala eh, masaya lang talaga. >:D
"Hahahahaha. Sorryyy po!" feeling chichay ako. HAHA \m/
"Hmp! Ayos lang. Lokaret ka lang talaga! Dejokelang. Hahahaha! Ako na bahala kumausap dun sa parents na aapplyan mo ng trabaho. Galingan mo nalang baka sakaling mapatino mo yung anak nila, mas mataas sweldo mo nun. Saka teka, kailangan ko nang umalis. Tawagan nalang kita pag ayos na. Sige, ingaaat. Mwaa!" bineso beso nya ko at dali daling umalis.
Oo nga pala, di nyo pa pala ako kilala. Ako nga pala si Amira Lucean Alcantara. Sosyal ng name ko ano? Hindi naman talaga kami naghihirap ng ganito ni Abby Gail Alcantara dati kundi lang dahil namatay sa Car Accident ang mga parents namin. Dinala nila kami sa bahay ampunan pero tumakas kami. Simula nang mangyari iyon, dun na ko nagsimulang makipagsapalaran at makihalubilo sa iba't ibang mga tao. Hahaha charot. 17 years old na ako at 15 years old na si Abby. 2nd year college na ako.
Oh well pakbet, dami ko ng nasabi, nobela na. HAHA! Kailangan ko pa palang pumunta sa sementeryo, dadalawin ko lang sina mama at papa.
*ST. JORGE CEMETERY
"Hello mama, papa! Kamusta na kayo dyan sa langit? Sana po masaya na kayo dyan. Alam nyo ba magkakaroon na ako ng sideline na trabaho? Magiging personal slave ako. Kaya ko kaya? Hmm?! Sayang naman kasi yung opportunity lalo na't hirap kami sa pera. Gabayan nyo nalang kami. Sige po, alis na ko. Puntahan ko pa si Abby.." iniwan ko ang dala dala kong mga bulaklak sa puntod nina mama at papa.
Bago ako tumayo, ngumiti muna ako at huminga ng malalim. Kaya ko 'to, makakaya ko 'tong mga pagsubok na to. \m/
Paalis na sana ako nang may nakita akong lalaking naka leather jacket na black. Nasa ilalim sya ng puno, para bang umiiyak? Mapuntahan nga. O:)
"Kuya, panyo po oh.." inabot ko sa kanya yung panyo pero di nya ko pinansin o nilingon man lang. Kaya kinalabit ko sya.
"Uyyy! Kuya! Uso tumingin! Panyo oh!" inabot ko ulit yung panyo.
"D*mn you!" nagulat ako ng minura nya ako! Kaloka! >:(
"Problema mo? Ako na nga 'tong nagmamalasakit ikaw pa galit. Sungit sungit! (gwapo mo pa naman)" pero syempre binulong ko nalang yung huli, baka ano pa isipin. Aalis na nga talaga ako! Bahala sya >///<
