GEÇMİŞE TAKILI

Bölüm 3

Sabah zorda olda alarmın sesiyle uyandım. Hemen kalkıp üzerimi giyinmeye başladım. Sıkı sıkı giyinmem lazımdı artık çünkü artık havalar soğumuştu. Sade gri eteğim ve üzerime beyaz okul gömleğimi giydim. Onun üzerine kırmızı kapşonumu giydim. Onun üzerine de siyah hafif uzun montumu giyindim. Başıma ise kırmızı beremi ve boynuma da kırmızı atkımı taktım. Kırmızı atkı takmayı seviyordum çünkü annemin bana ilk ördüğü atkıydı o yüzden benim için anlamı çok önemli. Hemen çamtamıda alıp çıktım odadan çünkü yine bu sabah Doğa kolejlimi göreceğim için heyecanlıydım. Evden kahvaltı bile etmeden çıkıp durağa doğru yürümeye başladım .Hava çok güzeldi çünkü kar yağmıştı. Karı çok ama çok seviyordum diğer mevsimlere oranla benim için yeri ayrıdır. Müziğimin ve karın tadını  çıkararak otobüsü ve tabiki doğa kolejlimi görmek için beklemeye başladım. Otobüs geldiğinde hemen ona binip en arkaya oturdum ve cam kenarını boş bıraktım dk yanıma otursun diye yoksa diğer duraklarda oturan oluyor. Otobüs bayağ dolmuştu bugün  yanıma oturur mu bilmiyorum artık. Sonunda doğa kolejlimin sokağına geldik ve durakta. Onu görünce yine elim Ayağım titremeye başladı ve kalbim ise onu görmeyle ritmini arttırdı. Otobüs durunca hemen otobüse ilk o bindi ben ise onu izliyordum. Son günlerimde ona doya doya bakmak istiyordum. En acısı da buydu artık son günlerimizdi onun da benim de birbirimizi son görüşümüzdü. Ama o benim burada olduğumdan farkındamıydı hiç bilmiyordum. Kartını okuttuktan sonra direk arkaya baktı ve yanımın boş olduğunu gördü ve bana doğru gelmeye başladı sonra tam karşıma gelince elini kaldırarak parmağını yanımdaki boş koltuğu göstererek geçmek için izin istedi .Ben de hemen ayaklarımı biraz kendime çekip yanıma oturması için çekildim. Şu anda elim çok fena titriyordu ve inşallah farkında da değildir .Yanıma oturup siyah kırmzı nike çantasından kulaklık ve telefonunu çıkarıp kulaklığını telefonuna takıp kulaklığını da kulağına taktı o da beim gibi müzik dinlemeye başladı. Aslında uyumluyduk bana göre ikimizde en arkada oturmayı seviyorduk ve ikimizde müzik dinlemeyi seviyorduk ama bir o kadarda uyumsuz. Kafamı kaldırdığımda camdan dışarıyı izlemeye başladım onunda dışarıyı izlediği gibi. Her yer karla kaplıydı çok güzel bir manzaraydı. Karı izlemeyi çok seviyordum. Beyaz taneciklerin birbirlerine çarpmadan  gökyüzünden aşağıya süzülüşleri o kadar muazzam bir görüntüydü ki böyle bir havada asıl dışarıda yürümek isterdim. Doğa kolejlime baktığımda o da hala dışarıyı seyrediyordu. Bu sefer onu seyretmeye başladım buğday tenliydi gözleri hafif çekik ince kırmızı dudaklar saçları ise yukarıya doğru özenle kaldırılmıştı .O da dalmıştı bir şeylere belliydi .Ne düşünüyordu acaba ?Acaba sevdiği birisi var mıydı ya da sevgilisi ,veya aşık olduğu birisi...Peki olsa ben ne yapardım o zaman ?O zaman aşkımı kalbime gömerdim. Peki unutabilecek miydim onu , o kalbimi eriten bakışlarını ...Unutmak ....o kadar zor bir kelime ki yaşamım sanki onunla anlamlaşmıştı .Peki ben onun içinn ne yapmıştım ki o bana baksın ve ya ilgisini çekecek en ufacık bir şey yapmamıştım.Peki söylesem bir şeyler değişecek miydi ? O kolejde okuyan yakışıklı birisiydi ve bense ne onun bakacağı kadar güzelim ne de o kadar zengindim aslında gerçekten imkansızdık .Hayatın adaletsizliği eğer birisiyle sevgili olacaksan denginle,  evleneceksin bile denginle farklıysak sanki ne olmuş bu birlikte olmamıza engel mi ?İnsanlar artık ne hissettiğinden çok ne verdiğine bakar olmuş .İşte hayat kısaca bu....uzunca düşüncelerimden sıyrılıp tekrar doğa kolejlime baktığımda hala dalgın dalgın dışarıyı seyrettiğini gördüm .Durağa yaklaşınca önümdeki direğin üzerindeki stop düğmesine basıp ayağa kalktım. Otobüs durunca son bir kez doğa kolejlime baktım hala aynıydı bir şeyler düşünüyordu. Sonra  otobüsten indim ve yine okulumun yolunu tuttum.

○●●●●●●●●●●°●●●●●●●°●●●●●●●●●○
Evett arkadaşlar bu anlattıklarım kısaca geçmişten di şimdi geleceğe geçiyoruz
○●●●●●●●●●●°●●●●●●●°●●●●●●●●●○
              V       《 5 YIL SONRA 》
Sabah yine alarmın o güzel sesiyle uyandım . Hemen kalkıp banyoya doğru gittim .Musluğu açıp bir güzel  elimi yüzümü yıkadım.Banyodan çıkıp hemen elbise dolabımın önüne geldim.Bugün ilk iş günümdü ve ilk izlenim çok önemlidir .siyah bilekten pantolonumu alıp onunda üzerine  kırmızı renk salaş kazağımı giydim.Ayağıma ise siyah kısa topuklu botlarımı giydim. Saçlarımı dün akşam yatmadan önce kıvırcık yapmıştım zaten .hemen üzerime kısa  montumu alıp giydim.onun da üzerine şans getirsin diye annemin ördüğü kırmızı atkımı taktım .Hemen evden çıkıp otobüs durağına doğru koşturdum. Bugün ilk gündü ve geç kalmak istemiyordum.Saatime baktığımda daha kırk beş dakika  vardı bir yandan içim rahatlamıştı. Durakta oturup otobüsün gelmesini beklemeye başladım. Çok heyecanlıydım çünkü artık kendi ayaklarımın üzerinde durmaya başladım .Ailemden ayrı bir eve çıktım ve  bir şikette mimar olarak çalışmaya başlayacağım .Aslında çok şaşırmıştım benim kabul edilmeme çünkü köklü bir şirket ve benim gibi iş deneyimi olamayan birisini kabul etmeleri cok  şaşırtıcı.Aman neyse alındım ya asıl ona bakmalıyız.
Ayağa kalkıp otobüsün gelip gelmediğine bakarken karşıdan gelince otobüs hemen elimi kaldırıp işaret verdim. Otobüs önümde durunca ona binip kartımı makineye okutup vazgeçilmezim olan en arka cam kenarına oturdum. Çantamdan kulaklığımı ve telefonumu çıkarıp şarkı listemden şarkılar dinlemeye başladım. Bugün de kar yağmıştı ve manzara o kadar güzeldi ki her yer karla kaplıydı. Kar hep bana onu hatırlatıyor. Onunla geçen anılarımı .Üniversiteye gittiğimde bir kez olsun onu aklımdan çıķaramamıştım ve bana çıkma teklif edenlerin hepsini reddetmiştim. Çünkü daha onu unutamamisken birisiyle nasıl mutlu olabilirim ki ve bu o kişiye de yapılan bir saygısızlık bana göre .Ve doğa kolejlimi son görüşümde karın yağdığı zamandı....O dalgın dalgın bakışlarıydı en son hatırladığım ve artık unutmaya bile başladım o yüzünü...Ondan başka da kalbimi attıran da olmadı ...Otobüs durağa yaklaşınca hemen stop düğmesine basıp ayağa kalktım. Otobüs durunca otobüsten inip şirkete doğru yürümeye başladım .Evet yeni hayatıma doğru adımlar atmaya başladım.Yerler karla kaplıydı. Ağaçların dalları ise karlarla süslenmişti.Muazzam bir görüntüydü. Şirketin önüne gelince içeriye girdim. Çok büyük ve çok güzeldi. Oradaki görevlilerden birine sorarak ofisimin nerede olduğunu sordum.8. Katta olduğunu öğrendikten sonra asansörlere doğru yürüyüp asansörlerin önüne geldim.Heyecandan elim ayağım titriyordu. Derin bir nefes alıp kendimi sakinleştirmeye çalıştım sonra düğmeye başlamamla asansör açıldı ve tam içeriye girecekken birden birisi bana çarptı .Tam yere çok fena düşecekken belimden aniden beni tutmasıyla kurtuldum.Kafamı kaldırdığımda ise kalbim tekrar eskisi gibi atmaya başladı...