"…ဝွစ္…"
အမိန္႔သံဆုံးသည္ႏွင့္…တစ္ျပိဳင္နက္…
နန္းျမိဳ႕ရိုးေပၚရွိ…မ်ားစြာေသာ…ရဲမက္
အေစာင့္ေတြထဲကမွ…ဘုရင္ၾကီးႏွင့္
အနီးဆုံးေနရာယူထားသည့္…ရဲမက္
တစ္ဦးဆီကေန…အရွိန္ႏွင့္…စိုက္ဆင္း
လာေသာ…ျမွားတံသည္…
"…ဒုတ္!…"
သံခ်ပ္ကာကို…ေဖာက္ထြင္းဝင္သြားခဲ႔
လ်က္…။
အင့္ ခနဲ ထြက္က်လာေသာ…ဆတ္
ဆတ္ခါ…နာက်င္သံ…ခပ္တိုးတိုးက
ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေတြဆီမွ…မဟုတ္ပဲ…
ထုတ္ခ်င္းေပါက္ဝင္သြားခံရေသာ…
ရင္ဘတ္ထဲရွိ…ႏွလုံးသားတစ္စုံဆီ
မွ…ျငီးျငဴလိုက္သလိုမ်ိဳး…။
တစိမ့္စိမ့္ထြက္လာျပီး…ေအာက္ကို
တသြင္သြင္စီးစျပဳေနျပီျဖစ္ေသာ…
စစ္သူၾကီးတစ္ေယာက္၏…ရဲရဲေတာက္
ေသြးတို႔ သည္…
ႏႈတ္ခမ္းအစုံမွလည္း…ပြက္ခနဲ…
လ်ွံက်လာျပန္၏…။
ရပ္တည္ျခင္းငွာ…မစြမ္းႏိုင္ေတာ့ေသာ
ဒူးေခါင္းအစုံက…အလိုလိုညႊတ္က်
သြားခဲ့သည္…။
ေအာင္ပြဲၾကိဳေနသည့္…ျပည္သူတို႔၏
Xiaoစစ္သူၾကီးအတြက္…ေကာင္းခ်ီး
ေပးေအာ္ဟစ္ေနသံတို႔…ေလထုထဲမွ
ရုတ္တရက္…ဆိုသလို တိတ္က်သြား
၏…။
ရုတ္တရက္…ျဖစ္ပ်က္သြားေသာ…
အျဖစ္အပ်က္ကို…ကာယံရွင္ႏွင့္တ
ကြ…ဘယ္သူမွ…နားမလည္ႏိုင္…။
ႏိုင္ပြဲရစစ္သူၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕…
ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးကို…ဘာေၾကာင့္မ်ား
အရွင္မင္းၾကီး…ရက္ရက္စက္စက္
ၾကိဳဆိုလိုက္ပါသလဲ…။
ထိုအခ်ိန္…
"…Xiao!!…"
က်ီြ ခနဲပြင့္လာေသာ…နန္းျမိဳ႕တံခါး
ေပါက္ဝမွ…စစ္သူၾကီး၏အမည္နာမ
ကို…ရင္ကြဲမတတ္…ေအာ္ဟစ္ရင္း
တဟုန္ထိုးေျပးထြက္လာသည့္…
ထာဝရ…ရဲေဘာ္ရဲဘက္ၾကီး…။
"…Xiao!…"
တအိအိညႊတ္ေခြေနေသာ…ခႏၶာကိုယ္
ကို…ေျမေပၚလုံးလုံးလ်ားလ်ား…
က်မသြားခင္…ဆီးေပြ႔လိုက္ရင္း…
Ohစစ္သူၾကီးတစ္ေယာက္…ရင္ထဲမွာ
ဆတ္ဆတ္ေတာင္တုန္ေနလ်က္…။
