Chelsea's POV
I entered the gates of Scientia Academy. Natetense ako. Sabi kasi nila mga matatalino lahat. I graduated as the Class Valedictorian sa elementary. Pero iba na ito, this is highschool na. And hindi basta-basta ang pinapasukan ko'ng school.
"*inhales deeply and exhales* Chelsea, kaya mo itech. Para sa future at ekonomiya ng bansa."
Pumunta ako sa may covered court nang mag-isa at parang nagstastampede nga eh "-_- halos nawawala ang oxygen sa paligid. I looked for people I knew during summer camp or yung kabatchmates ko nung elementary pero wala eh. Uugh nakakahiya kaya when you're walking na walang kasama.
Lumilingon-lingon ako sa paligid and I saw a familiar boy sa ilalim ng puno nakaupo. Ayy oo, si Chris nga pala mga beshie. Chris Gomez. Di pa kami close at akala niya ngayon lang kami nagkita pero I know him for 2 years na. Same kasi kami ng church at mahiyain kasi ako kaya hindi nanonotice ang kagandahang taglay ko (don't angal haha).
"Uy! Chelsea!" Sigaw niya, mag-isa din siya eh "Hali ka!"
Umupo ako sa kanyang tabi at nginitian niya ako.
"Hi Chelsea." Sabi niya
"Hello."
"So, musta?"
"Aba eh okay lang naman. Ikaw?"
"Ok lang din."Napakasmiling talaga ng lalaking 'to.
"Ang tagal magstart ng opening churvalu eh noh?" Lagpas na sa oras haaaaay." Iniinip ko'ng sinabi.
Tumawa si Chris.
"Oo nga, napakainip mo naman."
"I wanna go to our classroom na kasi." Sagot ko."CALLING ALL STUDENTS TO PLEASE PROCEED TO THE COVERED COURT AND FALL IN LINE ACCORDING TO YOUR SECTIONS."
"Sabay na tayo? Section A7 ka diba?" Tanong niya sa akin.
"Oo. Classmates lang pala tayo." Sabi ko sabay tawa "tara'lets."Chris' POV
First day ko dito sa Scientia Academy. And the first friend I talked to was Chelsea Buenavista. Grabe, to be honest lang, the past few weeks when I saw her and talked to her first iba ang itsura niya. Parang ayaw ko nga siyang kausapin kasa di kasi ako nagagandahan sa kanya. Pero now, she became pretty. Ang cute niya at bibo kasama.
Kilalanin ko 'to.
Sabi ko sa sarili ko. I admit, playboy ako. I play with girls. I act like I love them but in reality hindi. Since 3rd ata ako ganito. May kaklase nga ako noong 3rd grade na palagi kaming naghahawak kamay kahit saan. HAHAHAHA. And I think nasanay na ako. Kaya sorry nalang sa mabibiktima.
Nakalinya na kami at nasa harapan ko si Chelsea. Sinasandalan ko siya, o di kaya inaakbayan ko. May bago nanaman akong laruan *evil smirk*.
-fast forward-
Sa wakas tapos na ang program. We were said to go to our classrooms. Of course kasama ko si Chelsea pati yung kabatchmates niyang kaklase namin, puro boys eh, siya lang ang nahalo.
Chelsea's POV
Yeeeey! Papunta na kami sa classroom and I am excited to the nth power beshieeee ^_^ one of the boys ako now. Ako lang kasi isa babae out of 5 na batchmates ko noong elementary na kaklase ko now, and kasama ko din si Chris. Gets?
"Chelsea?"
"Yes Chris?"
"Pwede tabi tayo?"Sorry siya, may katabi na kasi ako at ayaw na niyang makipagpalit kasi okay lang daw. Di naman ako nag-insist baka they'll think na gusto ko si Chris. Heck nooo! I have Jake na po *^_^* kaso nasa ibang school siya pero oks lang. Think positive naman woooy!
YOU ARE READING
Ang Sineryoso Ng Bad Boy (On-going)
Teen Fiction"Oh bakit? Di ka naniniwala?" sabi ni Chris kay Chelsea. Aba eh, how would you believe a playboy that easily? How would you believe a playboy confessing he has feelings for you? Oh aber? '-_- "Hindi. Pinaglalaruan mo lang ako Chris. Wag mo akong itu...