İste kız çok hastaydi kimse hastalığının ne olduğunu yıllardır bilemememislerdi . zaten konuşamıyordu ve duyamiyordu o yuzden acisini hep içine atmıştı hastanede karacigerlerinin bittiğini öğrenmişler ve hemen yedikuleye kaldırmışlar cok hastalanmış yogum bakıma girmeden önce haftalardır sadece 1 tabak corba içmiş ardindan fenalaşarak yoğun bakıma almışlar bi kaç gün yoğun bakımda durduktan sonra vefat etti sevilhanin teyzesiydi sinir krizleri. Sevilhan gecirdi ama benim elimden ne gelirdiki sadece teselli edebiliyordum elimden bi tek bu gelirdi şimdi öldüğünün ardından 30 gün geçti kirkinda vucudunun parçaları kemiğinden ayrilacak melek gibi kızın ailesi cok perişandi onlarin dertlerini görünce aşk acısı. Çeken insanlar aklima geldi ne malca dertler bunlar . aslinda kendime sesleniyodum bi yandan çünki aşk acısını bende cekiyodum yillardir beni sevmeyen çocuğu seven ben acaba çok mi boştu sevdam kendime soramadan edemiyorum sevilhan
Bi çocuğu seviyodu hemde çok çocuk lugundan beri o çocuğu seviyodu ki bütün fotograflari vardi onda hep bakiodu onlara ama onunla çıkamayacağını bildiği halde. Hep ben teselli ederdim onu bir gün senide seven birileri olacak diye ama artik teyzesi öldügünden beri hiçbirşey umrunda deildi. Artik hayattan tad almayan bir kız olmuştu bende onun yaninda onu öyle gorunce içim gidiyordu acaba ne yapsamda morali yerine gelse diye. Ama elimden birşey gelmiyordu uzun zaman gecer unutulur die düşündüm. Ertesi gün okula geldigimde gine aksiyonlu bir gün olacagini tahmin ettim çünkü hep öyle oluyordu okulun mallari gene belalarini ariyodu zaten okula kimse kalmamıştı bizde onlara sariyoduk zaten gecenlerde disiplinin kıyısından döndük. O yüzden belayla fazla işimiz olmazdı. Okulun tadı tuzu yoktu bi resul hoca vardi nefret. Ediyodum siz olsaydiniz sizde ederdiniz ayrımcı pisliğin teki o hep parasi olan insanlari ve zekileri sever onlar onun baş tacidir biz ise bi suç olduğunda ilk olarak başı yanacak insanlarız. Okulda çok tip insanlar var . herkes ikiyüzlü bu yüzden fazla sevmiyorum okulun çevresini hic yakisikli erkek yok meryemle ben okulda sanki tek dogru insanlarmişiz gibi geliyo bana ben bi çocuğu sevdim geçen seneydi çok temiz kalpli çok iyi bir insandi ve yakışıklıydı ve yaz tatilinde açılmaya karar verdim arkadaşımın yardimiyla çocuğa sevdiğimi soyledim oysa beni kabul etmedi alışkındım zaten bu durumlara biraz ağladım ama unutamadim ilk aşk nasıl unutulabilirki?
Ben de onu unutmadim o hep benim aklimin bir köşesinde bana bir umut ışığı verse ben ona koşarak giderdim hep bu yuzden umudumu kaybetmedim hep bekledim taki o beni sevene kadar selim benim arkadaşımdı o sevdiğim cocugun en yakin arkadaşıydı. Ben hep onu selime sorardim çünki 1 yıldır giremiyorum sevdigin insani burda olduğunu bilip nasil oldugunu bilememek kadar kötü bir duygu olmaz. Taki geçen gun sevdigim cocugun bir kızla çıktığını duydugumda içim parçalandı acaba bendemi birşey var yoksa insanlar gerçekten adi mi ? Artık sevenlerin kazanabilecegine inanmiyordum aşki ben aşki furkanda buldum furkan da öldürdüm
