BÖĞÜRTLEN REÇELİ

6 0 0
                                    

Hava iyice soğumuştu.Anneannemin tatli sesi kulaklarimda çinliyordu.Böğürtlen reçeli hadi uyannn diyordu.Bana hep bu sekilde seslenirdi.Çünkü böğürtlen reçelini çok sevdigimi bilirdi.Anneanneme kahvalti yapmayacagimi soylesem kesin çok kirilirdi.Onu kirmamak icin merdivenlerden asagiya indim.MErdivenlerimiz sık ve dardi sanki dusmem icin yapilmis birer basamak gibiydiler.Merdivenlerin sonunda ayağım boyumdan büyük pijamama takıldı ve az kalsın düşüyordum.Anneannem Mary dikkatli ol tatlım dedi.Sanki çok dikkatli biriymişim gibi.Annem ve Babam yurt dışındaydı.Büyük babam ise geçen yıl ölmüştü.Onu çok özlüyorum eminim ki Mary de özlüyordur.Lavaboya gidip yüzümü yıkadım ve masaya oturdum. Mary kahvaltıya böğürtlen reçelini koymayı ihmal etmemişti.Bunu yerken dünya yansa umrumda değildi.Reçeli bir kenara birakma vakti gelmisti.Okula gec kaliyrodum aslinda okul benim icin suclularin kapatildigi bir zindan gibiydi.Gitmek ve insanlara iyiyim numarasi yapmak istemiyordum.Ama gitmeliydim anneannemi daha fazla uzmeye niyetim yoktu cunku.OKulda insanlarla iyi gecinecek odevelrimi yapacak caliskan gozde ogrenci olacaktim peh ben mi?KEndi ic sesimi bir kenara biraktim ve odama cikip hazirlanmaya koyuldum.Makyaj yapmayi hatta guzel bir sekilde bile giyinmeyi beceremeyen oglan cocugu gibi bir kizdim.MErdivenlerden asagiya indim cantami aldim ve anneannemi kocaman optum.DIsariya ciktim hava cok soguktu ve gidecegim yer uzakti otobusude kacirmistim bir sonraki kim bilir ne zaman gelecekti.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 04, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Aklındaki BenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin