7:15 pm
Jarex: hindi ka rin ba tapos?
Melissa: hi Rex!!!! Ang saya!!!
Jarex: hay salamat!! Namiss kita!! Ano ba ginawa mo??! Pinag alala mo ako!!!
Melissa: sarreh!! Nag bakasyon kasi kami sa Tagaytay... Ang saya lang!! Teka ako lang namiss mo??
Jarex: syempre! Hindi mawawala ang kapatid mo! (╥_╥)
Melissa: oh? Bakit may sad face?
Jarex: huhuhuhu! Namiss kasi kita! Huhuhuhu!! Hindi ka man lang nag text!
Melissa: pasensya ka na ah? Si nanay kasi eh, sabi niya sakin wala munang cellphone cellphone. Pag nabuksan ko raw lagot ako sa kanya. Dapat daw i enjoy ko raw ang bakasyon.
Jarex: grave naman yung nanay mo! Strict niya ah! Hahaha. Namiss kita.
Melissa: hahaha! Namiss rin kita! Mga ilang araw hindi kita na text.
Jarex: nabuksan mo ba ang inbox mo? Basahin mo mga text ko.
Melissa: ok wait lang....
Jarex: nabasa mo na?
Melissa: grabe! Hindi ka ba nasasawa mag text sakin?
Jarex: syempre hindi naman! Ikaw pa!
Melissa: hahahaha! Salamat!
Jarex: uy! Kinikilig siya! Hahahaha!
Melissa: anong kinikilig? Hindi kaya!
Jarex: hindi pa aminin! Hahahaha!
Melissa: che! Sige! Hindi na kita itetext!
Jarex: u-uy! Wala namang ganyanan! Wala na akong makukulit ay este makatext!
Melissa: joke lang! Wala din ako may makukulit ay este may makatext. Hehehe
Jarex: nga pala sabi mo may project ka pero nag bakasyon ka pala! Sinungaling! Huhuhu!
Melissa: ay? Oa masyado? Yung project kasi namin sa next month pa ipapasa tas biglaan na sabi ni mama na mag babakasyon kami sa Tagaytay.
Jarex: ah, ganun pala sarreh! Hehehe
8:12 pm
Melissa: okie! Bukas na lang tayo mag usap. Gabi na kasi. Pinapatulog na ako ni nanay.
Jarex: okie! Night!
Melissa: nighty night!
YOU ARE READING
318 Days
Teen FictionIsang babae na may katext sa cellphone niya. Hindi niya naman ito kilala dahil lagi na lang ito nag tetext sa kanya. Habang tumatagal naging katext mate na sila. Kung nagtetext si boy kay girl minsan ang puso ni girl ay bumibilis. Maging sila kaya...
