Chapter 3: Feelings

132 10 3
                                    

Chapter 3: Feelings

Ysabelle's POV

New day! Nakaupo ako sa bench at ginagawa ko ang aking diary nagsusulat ng mga nangyari sa buhay ko. Mahalaga ito syempre.

Tamihik akong nagsusulat ng may biglang nagtakip sa aking mga mata. Iisang tao lang naman ang gumagawa nito sa akin. Si Wraight.

"Itim as if naman na hindi kita makikilala eh ikaw lang naman ang kaisa-isang tao na gumagawa sa akin nyan." pag alma ko sakanya.

"Ahaha sorry na. Oo nga pala ako lang ang gumagawa nito sayo"

Kasalukuyan kong itinuloy ang aking pagsysusulat ng biglang hinablot ito ni wraight.

"Uy! Ibalik mo sa akin yan. Akin na itim naman eh. Sabi nang akin na eh." diary yun hindi nya maaaraing mabasa ang mga nakasulat dun.

"Ano bang nakasulat dito? Babasahin ko lang naman."

"Hindi nga pwede itm personal yan hindi pwede. Akin na!" pagalit na sabi ko.

"Belle sorry na" sabay bigay sa akin ng notebook ko.

"Sorry na binibiro lang kita eh" sumimangot ako.

"HAHAHAHA. Mukha kang ewan hahaha."

Aba tinawanan ako ng loko sira ulo yun ah.

"Hoy hindi ah, hindi." Sabay lapit ko sa kanya.

At dahil tumatawa pa sya lumpait pa ako ulit ng sobrang lapit kona sa kanya ay napatigil sya sa pagtawa at ako naman ay natigilan din.

Ilang segundo kaming nagtitigan. Nang mapunta na ako sa katinuan ay lumayo ako sa kanya ngunit nanatili parin syang nakatitig.

"Ahmm, itim uy. Anong problema may dumi ba ako sa mukha. Bakit ka naman ganyan makatitig."

Napabalikwas sya sa aking sinabi

"Aahh. Kase eh ano yung ano mo."paputol putol nyang sabi.

"Yung ano?" tanong ko ulit sa kanya.

"Yung ano mo ehh kase..."

Di nya natuloy yung mga sasabihin nya dahil biglang nagring yung bell. Save by the bell huh!.

"Tara na dali baka malate tayo, itim tara na uy!." pag aya ko dahil ilang minuto ang pagpunta sa klase namin

Tumakbo kami ng tumakbo hanggang sa marating namin ang klase. Mabuti at wala pa ang aming guro at nandun na rin si ate.

Yya's POV

Magkasama nanaman ang dalawa st muntikan pang malate ano kayang ginagawa nila. Bakit ba lagi silang magkasama. At oo nagagalit ako dahil gusto ko si Wraight at pati ba naman yun aagawin nya pa. Wala nang natira sa akin lagi nalang syang ganun eh. Kinukuha lahat ng gusto nya at walang tinitira saakin.

Nang mapatingin sa akin ang aking kapatid ay nagirap ako dahil sa galit ko sakanya isa syang mang aagaw.

Nang makaupo na sila ay saktong dumating na ang aming guro. Paligsahan na.

"Ok class, get a paper and be ready. We will be having a quiz" magiging maganda ito lalo na't paborito kong subject ang math.

Nang matapos ang aming pagsusulit ay nagpalitan ng papel at iaanounce din ng aming guro ang highest score. Siguradon ako yun dahil ako lang ang nag eexel sa math dito.

"Ok class i will be announcing the highest score and they are.."

Wait are ibig sabihin hindi lang isa. Sino iyon?

"Ok class i will be announcing the highest score and they are Yya and Ysabelle. The twins good job guys keep it up" pagpuri sa kanila ng guro.

Hindi pwede pati ba naman dito sa paborito kong subject ay magiging magkalaban pa rin kami at magiging kapantay ko sya hindi maaari kailangan ay humigit o lumamang ako sa kanya kung hindi wala akong maipapatunay sa magulang ko.

Ysabelle's POV

Ang galing! Parehas kaming highest ng kapatid ko sa Math mamaya babatiin ko sya.

"Ok class, make an advance reading and we will be disscussing new lesson tomorrow at the same time recitation. Goodluck and Dissmiss." pag paalam ng aming guro

Sa aming paglabas ay saktong nagkasabay kami ni ate babatiin ko sya.

"Ate, Congrats tayo yung highest sa quiz" ngunit tila wala syang narinig at dire direstso sya sa kanyang paglalakad.

Ngunit ganon pa man ay hinabol ko pa rin sya at tinananong.

"Ate di ka sasabay sa akin?" tanong ko.

"Hindi, tatawagin ko nalan si mang berto at papasundo ako sa kanya"

"Ah ganun ba, sige ate ingat ka"

Bakit kaya parang ang lungkot ni ate eh parehas lang naman kami ng score. Sana maging ok na sya.

Yya's POV

Habang pabigat ng pabigat ang loob ko ay nagtungo muna ako sa cr at para doon ko ilabas ang sama ng loob ko.

Pagkapasok ko sa cubicle ay nangilid ang aking luha at bumagsak ito ng walang tigil. Ang sakit na nakikita at nararamdaman mong kinukuha sayo lahat na wala ng natitira sayo ang sakit sa pakiramdam na walang pumapansin sayo.

Nang mahimasmasan na ako ay lumabas na ko ngunit sa aking pas labas ay...

*boogshh*

"Miss sorry! Ok ka lang ba?" Tanong ng lalaking nakabangga sa akin.

Ang sakit at ang lakas ng pagkakabangga nya sa akin kaya't na out of balance ako at mukhang napilayan pa.

"As if naman na ok ako. Binangga mo nga ako at na out of balance then you're asking if im ok? You are you ok? Tss." -,-

3rd Person's POV

Napatunganga na lamang ang lalaki sa tinuran nitong dalaga mukhang nakatyempo sya ng bad mood sa isip isipan nya.

"Ano titignan mo na lang ako ganon?" napabalikwas ang lalaki sa pagsasalita ng dalaga.

"Ahh tara na miss dalhin na kita sa clinic"

Dalian nya itong binuhat at dinala sa clinic. Agad namang sumalubong itong nurse.

"Oh anong nangyari?"tinuran ng nurse.

"Na out of balance po at mukhang napilayan." kabadong sabi ng lalaki na dumadagundong ang kanyang puso.

"Patingin." Sandalian itong tinignan ng nurse.

"Na sprain ka, eto" dagliang ito kumuha ng bandage para sa paa nito. Inilagay na ito ng nurse upang maging maayos ang pakiramdam ng dalaga.

Makalipas ang ilang minuto ay nakuha rin ng dalaga na makatayo ngunit ito ay masakit parin.

"Ahh miss hatid na kita sa inyo." pag aya ng lalaki sa dalaga.

"Hindi, ayoko besides itetext ko nalang si manong at....lowbat?"

Yya's POV

Ano ba yan kung kailan kailangan ang phone ko lowbat pa di ko pala ito naicharge kanina.

"Ahm so i guess ihahatid nalang kita?" Pagsingit ni ay sino nga ba to?!!!.

"Ayoko di kita kilala!". Pag tutol ko. Di ako sumasama sa hindi ko kilala noh.

"Uhm. Ako nga pala si Tyner Red. Ngayon kilala mo nako ihahatid na kita, kung ayaw mo ay maiiwan ka ng mag isa dito sa school."

Ano!? Ay teka ayoko nun.

"Wait hatid mo nako".

Itinuro ko na lamang ang address namin paraakauwi nako ako at makapag pahinga

3rd Person's POV

Nang makarating ang dalaga sa kanila ay nagpaalam na ito at nagpasalamat para sa paghahatid.

_________

A/n: Wahhhhh. Sa araw na ito ay nakadalawang update ako and hope you like it. Vote guys and enjoyyyyy :*

-arianeyyy

The Twins BattleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon