Crazy Girlfriend!

Chapter 16: <3 (Eaurey and Ivan POV)

Iniisa isa ko po muna yung mga mag kaka partner para hindi po kayo malito. Tsaka po mas marami pong POV si Hazel kaysa sa iba ngayon lang. Hahaha. Yung mga friends nya muna ngayon.

Enjoy!

Eaurey POV

Nandito ako ngayon sa sulok ng kwarto ko.

Malayo ang tingin.

Halos walang pang tulog.

Namamaga ang mga mata....

Wala sa sarili....

Iniisip yung mga masasayang nangyari samin.

Habang tinitignan ang picture namin dalawa. Etong mukang tong nasa picture. Mukang ang saya saya.

Masaya nung naging kami pa....

Ang hirap! Akala ko perfect na...

Pero bakit?!

...............................................

Aubrey POV

Kawawa naman si ate. Broken eh... Haaaaaay...

Akala ko sila na forever. Tsk! Tak! Kawawa naman si ate.

Pinilit ko syang wag munang pumasok. Pero ayaw nya.

Kaya pa naman daw nya. Haaaay. Kasi naman eh... Kawawa tuloy..

@school

Eaurey POV

Nandito na ako sa School. Dumiretso muna ako sa Office ni Papa. Kakausapin daw ako para dun sa school activity. Kahit wala akong gana makipag usap sa iba o kung sino pa ngayon. Pinipilit ko...

Pagkatapos namin mag usap ni papa dumiretso na ako room.

Blanko lahat!

Wala akong naririnig......

Wala akong paki alam......

Wala ako sa sarili......

Parang wala ako sa mundo......

Kahit alam ko na gusto akong kausapin ngayon ng mga kaibigan ko. Tatanggihan ko pa rin sila. Gusto ko mapag isa......

Halos natapos yung 4 lessons bago mag recess eh kahit isa walang pumapasok sa isip ko. Ang mga iniisip ko lang ngayon eh. Pano na ako? Pano ako kung wala sya?

Sya lang naman ang nag papaligaya sakin...

Pero bakit? Bakit nya ako iniwan?...........

-------------------------------

Nag lalakad ako dito sa parang garden ng school. Tahimik at walang katao tao..

Umupo ako malapit sa may malaking puno na may swing. Mag isa akong umiiyak dito...

Dinaramdam ko yung sakit. Hindi ko pwedeng ipakita sakanila na umiiyak ako. Ayaw ko silang problemahin ako. Gusto ko mag sarili.......

Iyak.....

Iyak........

Iyak......

Kring.......

From: Aubrey ( sis)

Ate are you ok na ba? If you need some help nandito kami ah... Alam ko na ayaw mo kami mangialam sayo pero parang ang hirap naman nun. Sinasarili mo yung pain. But anyway. Love na love kita ah. Nandito lang ako... Muah!

Kahit papano binigyan nya ako ng ngiti sa aking labi... Pero hindi pa sapat iyon para mawala yung sakit na nararamdaman ko......

Hanggang ngayon umiiyak pa rin ako... Hindi na ako pumasok sa lessons ko. Kahit ngayon lang gusto mag pag isa.....

"Miss ok ka lang?"

Hindi ako lumingon. Nakayuko kasi ako habang umiiyak....

"Miss eto panyo, alam ko na umiiyak ka, tsaka parang wala kang dalang panyo kaya basa na yang uniform mo. Kaya eto oh" - inabot nya yung panyo sakin...

Pag kataas ko ng ulo ko.

0______0 kadami daming tao bat sya pa! Pero kahit gusto kong sipain yung muka nya. Hindi ko magawa... Wala ako sa mood.. -_-

Ah-eh thank you.... Kinuha ko yung panyo.. Shempre wala na akong magawa basa na nga naman uniform ko...

"Broken?"

Oo eh..

"Iniwan ka ba?"

Oo...

"Hirap no?"

Oo. Lalo na yung kala mo forever na..

"Sa panahon ngayon wala ng salitang forever. Kaya wag mo masyadong ibigay lahat"

Pero akala ko sya na. Huh?!- bigla na lang ako humangol ngol...

"Tsk! Tsk! Ok lang yan.." -tinapik tapik yung likod ko....

Sorry ah kung nadamay kita sa kadramahan ko.

"Ok lang yun. (Sabay smile sakin) basta sa susunod wag k muna mag titiwala o ibibigay ang lHat ah? Baka matulad ka sakin"

Hah?

"Nevermind. Oh sya. Mag lulunch na. Kumain kana at mangiyayat ka nya. Mukang wala ka pang tulog at hindi ka pa tumitigil ng pag iyak simula kahapon... (Sabay smile)"

Ahh ok. Thank you nga pala sa panyo.

"Geh"

Ah teka!

"Bakit?"

Thank you ulet. Akala ko dati masama yung ugali mo. Mabait ka rin pala.

Ala yun...

Ivan POV

Nag iisa akong nag lalakd dito sa may garden ng school. Wala masyadong tao kaya dito ko napag isipang tumambay.....

Habang nag lalakad ako.. May nakita akong babae nasa swing malapit sa may malaking punk. Mukang umiiyak.....

Linilapitan ko ito...

Nagulat ako nung lumantad yung muka nya..

Si miss sungit pala. Bakit kaya umiiyak to? Tsaka iiyak na lang wala pang panyo... Tsk

Binigyan ko sya ng panyo.. Aaahm pinahiram na lang pala. Hahaha... Tinanggap naman nya.. Medyo nag kausap kami kahit papano..

Broken pala sya.....

Medyo nalungkot ako sakanya. Dahil akala nya forever na sya yung tao. Hindi pala.

Nangyari na kasi sakin yan. Nag hantay ako..

Nagtiwala ako..

Pero niloko lang ako.

Kaya ako ganito ngayon.. Cold at masungit.. Ewan ko nga kung bakit ko kinausap yun eh. Feeling ko ang gaan gaan ng pakiramdam ko sakanya. Yung bang nakita ko sya umiiyak kanina. Parang naaawa ako. Yung parang may tumutulak sa akin papunta sakanya.... Haaaaaay ewan!

Goodnight!