Untold Feelings

Prologue

Yung akala mo wala lang pero malala na pala....
Yung akala mong walang halaga pero sobrang halaga pala...
Yung di mo pinapansin kasi nandyan lang naman pero hinahanap hanap mo pag wala...
Yan tayo ehhhh ang hilig nating hindi bigyan ng halaga ang mga bagay na nakapaligid satin na dapat in the first place ay pinapansin natin...
Bakit ang dali lang natin hindi pansinin yung mga nasa paligid natin???
.
.
Kasi alam nating nandyan lang sila??

Ang dali lang din sating hindi agad hanapin pag may nawala satin....
.
.
Dahil ba alam nating babalik din naman sila???

Pero pano kung......

Pano kung Hindi na...

Pano kung yung nakasanayan nating nasa tabi natin palagi ay mawala na??
Na yung nakasanayan nating bumabalik balik satin ay di na bumalik...

Kakayanin nyo kaya??

Kasi ako hindi ko kaya ehhh...
Nasanay ako na lagi syang nandyan sa kahit anong sitwasyon....kahit na sinisigawan ko sya
..nandyan parin sya....

Yung tipong sinukuan na ko ng lahat di parin nya ko iniwan....di nya parin ako sinusukuan ...

Nasanay akong nandyan sya kaya sobrang sakit ng mawala sya ng hindi ko man lang nasasabi sakanya ang lahat....
Di ko nasabi sakanya yung nararamdaman ko....
Di ko man lang nga nasabi sakanya na mahalaga sya sa buhay ko...
Di ko man lang nasabi sakanya lahat...

Di ko man lang nasabi kung gano ko sya kamahal ng sobra....

Wala na ba talagang chance na masabi ko sakanya ang lahat??? Mananatili na lang ba tong UNTOLD FEELINGS sa buhay ko....sa puso at utak ko....?

Gusto kong mailabas to dahil kung hindi ko mailalabas to alam kong sasabog ako....

Sasabog ako sa sakit na nararamdaman ko..

Sakit sa panghihinayang na sana pala una palang sinabi ko na...

Sakit sa panghihinayang na sana pala una palang pinahalagahan na kita..

---Carl Angelo