Aşk. O üç harf bir hayattır belki kendi kendimize yazamayacağımız bir hayat. Kuklalarıydık hayatın bir tiyatroydu . Herkese bahsetti Benden Kendinden Bizden . Aşkının yanında olmasından daha kötü şeylerde var hayatta. Senin sevdiğin tek güvendiğin kişi bir başkasının yanında olacak belki, olmasın ,etmesin, tutmasın elini . Sevmesin onu göstermesin bana sevgisini ona olan. Kıskandırmasın beni merak etmesin ben kıskançlıktan ölüyorum zaten . Neredeydi? Ne içti ? Ne yedi? Ne haltlar çevirdi? Onunla mıydı? merak ediyorum çatlıyorum meraktan . Karşısına geçip sormak istiyorum. Fakat gücüm yetmiyor buna, utanıyorum. En bağlandığım en güvendiğim kişi beni yakıp gidiyordu . Anladım sonradan ne olup ne bittiğini anladım ben bir rüyadaydım karanlık. Gözlerim bağlı dikenli bir yatak yatıyordum acımı bilmeden sadece onun peşinden giderken. SEVMİYORUM ,NEFRET EDİYORUM,GÖRMEK İSTEMİYORUM ,OLMAZ dedim. Ama beceremedim o aşık mıydı bilmiyorum bilmekte istemiyorum artık. O benim canımı yıkan kişi , o beni üzen kişi , o beni seven kişi eskiden fakat o benim için bir sıfır artık hiçbir şey o benim için ,SIFIR O SIFIR AMA BEN AŞIKTIM aşık.