Kızıl yalnızlık

Yalnızlığın anatomisi

     Yalnızlık nasıl başlar? Belirtileri nedir? Nasil gelişir? Bağımlılık yaparmı? Hepsinden önemlisi, yanlızlık ölümcül müdür?
     Yalnızlık, birinci tekil şahıs zamirinin hakim olduğu cümlelerle dolu bir hayatın hikayesidir...
      Uzun zaman önceydi. Kim başlattı, nerde başladı, nasıl başladı belli değil. zaten öneminde yokki..
      Bir adam, bir mekan ve uzun bir zamanın hikayesidir bu.
...........
     Şehrin en yüksek tepesine çıkmıştı bir adam, ay yükselirken. En yeni eskilerini giymişti. Geceye inat.. ıslık çaldı bir ara. Sonra geceden utandi ve ay'dan ... sonrada kendinden. Oysa alışktı kendine. Tanıdıktı kendisi kendine. Uzun gecenin ay'sız geçecek kısmı gelmeden baş başa kalmak istedi kendisiyle bir an evvel.. sanırım anlatacak çok şeyi vardı kendisine bu gecede. Tüm şehrin ışıklarını görebildiği bir yere oturdu. Şehirden  hiç kimsenin kendisini göremeyeceği bir yere ama. Orada yalnız olduğundan eminim olmak istemedi. Zaten bir tek bundan emindi.
Işıkları izlemeyi çok severdi. Işık yaşam demekti. Önünde, ama uzakta parlayan her ışığın altında yaşayan insanlar ve yaşanan hayatlar vardı. Bazen hüzün bazen düğün vardı o ışıkların parladığı yerlerde. Binlerce duyğu gelip geçti içinden. Elini en sevdiği , geceyle aynı renk kabanın cebine daldırdı. Çünki bir dostu onu ziyarete gelmiş, onunla oyun oynamak istiyordu. Siğarasını aldı ve dumanla oyun oynamaktan çok hoşlanan kadim dostu rüzgara bir nefes verdi. Ve geceyi içine çekti. Gece onu koynuna almadan önce. Güneş, onu uyandırana kadar gecenin en mahrem kuytularında olacaktı hep yaptığı gibi.