Xeine's Point Of View.
I was singing my favorite song when I heard some noise downstairs.
"Xeine Zariah Mason! Where are you?"
Oh-kay. Here we go again~
"Xeiney! (zeyni)" Agad naman akong napasimangot when I suddenly heard that cheap nickname again. Psh.
"I'm here. Upstairs." I shouted.
Tumakbo ako papunta sa bed. Dali-dali akong humiga sa kama ko at nagtaklob ng kumot.
Narinig ko ang dahan dahan na pagbukas ng pinto dito sa kwarto ko. And that's my cue para umarte nanaman. *sigh*
"Xeine?"
"Hm? I'm really sick right now, ate. I can't go." I said gamit ang nanginginig na boses.
"Oh, really? Kawawa naman ang sissy ko." She said and brush my hair using her fingers.
"Mmm. Hindi ko kayang tumayo, nanghihina ako." Sabi ko at nilukot pa ang mukha ko para mapaniwala siyang nanghihina talaga ako.
"Is that so? I think you really need to take a rest, now." narinig kong sabi niya habang nakatalikod ako sakanya kaya hindi ko makita ang ekspresyon ng mukha ni ate.
"Oh yeah. I think so. You must go now, ate. Baka malate ka. "
"Okay, then." She hugged me tight before she left.
Naghintay ako ng five minutes 'tsaka muling bumangon sa higaan ko. Hays.
Dahan dahan akong naglakad papunta sa pintuan. Mukhang wala na si ate. Haha *evil laugh*
Binuksan ko paunti-unti ang pinto. Sisilip na sana ako ng biglang----
"What a Garfield!" Napaatras ako at hinihingal na napahawak sa dibdib ko. "You scared me to death! Geez."
"Hahaha! Gotcha! Nanghihina pala ah. I'm really sick ka pa jan." She smirked at me, atsaka pumasok ulit sa loob ng kwarto. Agad akong napa-roll eyes dahil sa ngising 'yon.
Nagpagpag ako ng damit at tumayo ng maayos. "Whatever ate." I said while closing my bedroom's door.
Bumalik ako at umupo sa higaan ko. "Ayoko nga kasi pumunta dun!" Sabi ko habang nagpa-puppy eyes na nakatingala sa nakatayong si Ate Xianya.
"And why?"
"Because I don't like to. And besides, mapapagod lang ako dun. And...huhu! Ate naman!" sabi ko at nagtantrums sa harapan niya.
"And what? Stop that tantrums thingy of yours, Xiene Zariah. You'll go with me, fix your things." sabi niya at tumalikod na sa akin.
"But---"
"No buts or else wala kang allowance for this month. Test me."
"Argh! No way!"
"Yes way, dear."
"No freakin' way, ate!"
"Okay then. No allowance for almost one month." She laughed and went out.
"I hate you ateeeeee!" I shouted and bang the door.
"I love you too! Haha!" narinig kong sabi niya mula sa labas.
Ayokong pumunta sa library room dito sa bahay para sa homeclass ko. Oo, homeschool ako since elementary kaya hindi ako sanay makisalimuha sa iba which is gusto gusto ko. Gusto ko din naman magkaroon ng mga bestfriends tapos kasama sa galaan. Mga ganun. Yung parang sa mga novels. Pero talagang bawal dahil sa isang dahilan at kelangan akong ilayo sa mga tao. *Sigh*
