Sevda gözlerini yavaş yavaş aralıyordu.İlk önce nerede olduğunu idrak etmeye çalıştı. Kolundaki serumdan, Hastanede olduğuna karar verdi. Ama ne olmuştu da hastanedeydi ? Ve onu buraya kim getirmişti? Kafasını sağ taraftaki sandalyeye çevirmesiyle Mert'i görmesi bir oldu. Demek onu hastaneye Mert getirmişti. Biraz düşündükten sonra neler olduğunu hatırladı. Gözleri dolmuştu. O sırada Mert uykusundan uyanmış Sevdayı izliyordu. Sevdanın gözlerinin dolduğunu görünce
- Ağlamak bazı acılarda yetmez diyor Özdemir ASAF .
- Zaten artık ağlayamıyorum o kadar çok kırıldım ki ağlayamıyorum
- Ağlayamıyorsan gül Sevda. Gülmek sana her şeyi unutturur
- Gülemiyorum. Şu an öyle bir yerdeyim ki gülsem de düşücem ağlasam da düşücem. Beni kimse bu uçurumun kenarından kurtaramaz
- o hiç belli olmaz .seni oradan kurtaracak illaki biri bulunur.
- Sanmıyorum
Hemşirenin odaya girmesiyle konuşmayı bıraktılar.Sevda hemşireye;
- hemşire hanım ben artık gitsem ,zaten bir şeyim yok
- Bende bunu söylemek için gelmiştim.
Sevda hemşireye teşekkür etti ve hemşire odadan çıktı Mertte o sırada ayağa kalmış çıkış işlemlerini halletmek için gidiyordu. Sevdaya bir şey istiyormusun diye sordu. Sevda ise yalnız kalmak istemiyorum dedi. Arada geçen bu resmi ve soğuk konuşmadan sonra Mert dışarı çıktı.
Sevda hazırlanmış Mertin gelmesini bekliyordu. gelen ayak seslerinden Mertin geldiğini anladı.Kapı açıldı ve Mert içeri girdi.
- sana bir iyi bir kötü haberim var Sevda
- yine mi ya off Mert uzatma konuya gir daha eve gidicem
- hıh bu da işte onunla ilgili
- offf
- seni dışarı çıkarmıyorlar bu kötü haber
- oofff bir gün daha burada kalamam
- iyi haberrrr , eğer benimle birlikte bu filme gelirsen çıkarıyorlar
- Mert yapma bak ne kadar kötü olduğumu biliyosun
- evet biliyorum bu yüzden çıkarmıyorlar .Bence kabul et. Hemde biletler yanmamış olur
Bunu söyledikten sonra Mertin yüzündeki o sevimli tebessüme dayanamayan ve hastanede de kalmak istemeyen Sevda teklifi kabul etti.çıkış işlemlerini yaptırıp çıktılar. Mert Sevdanın kapısını açtı ve binmesini sağladı ve yola koyuldular.
Sevdanın kulağı bir anda radyoda çalan şarkıya gitti. Mert ise şarkıyı mırıldanıyordu.Sevda şarkıdan sıyrıldı ve Merti dinlemeye başladı. İlk defa duyuyordu sesini ve sesi çok güzeldi.Mert ise Sevdayı kendisine hayran hayran baktığını görünce güldü.
-imzalı resim istermisin?
Sevda Mertin dediğini duymuyordu bile Mert cümleyi tekrarladı Sevda utanmış ama çaktırmayan bir ifadeyle;
- ne resmi Mert sen bana direk imzalı gömlek ver
-aaa yanımda gömlek yok be Sevda ama torpidoyu aç orda resmim vardır
Dedi ve gülmeye başladı ikiside.Sevda espriyi biraz daha ilerletip torpidoyu açtı .Gerçekten resim vardı bir göz gezdirdi gerçekten destansı bir tatlılığı vardı. Fotoğrafa baktığını hiç çaktırmadan Merte verdi. Mert arabayı sağa çekti. Resmi imzadı ve Sevdaya verdi. İkiside halâ gülüyordu.Mert gülmeyi bırakıp Sevdayı izlemeye başladı. Sevdada bunun farkındaydı ama söyleyip de espriyi uzatmak istemedi. Ve sinemaya girdiler. Mertin aldığı romantik komedi filme girdiler.
İkisi de filmde o kadar çok eğlenmişti ki güle güle çıktılar. Mertin Sevdaya olan süprizleri daha bitmemişti.İkiside arabaya bindi.Sevda eve gideceklerini sanıyordu. Ama yolun gidişatı farklı bir yöne dönmüştü.
- Mert eve gidiyoruz demiştin
- eve gidiyoruz demedim benle sinemaya gelmezsen seni hastaneden çıkartmam dedim
- ama burdan sonra eve gidelim. Aa bu arada nereye gidiyoruz
-söylemem süpriz
- ama ben meraktan çatlarım
- banane çatla
Sevda oflayıp puflayarak yolun bitmesini bekledi. Mert arabayı bir lunaparkın önünde durdurdu.Sevda çok şaşırmıştı bir yandan da mutlu olmuştu çünkü uzun zamandır gitmemişti. En son gittiğinde Emre vardı yanında.Bunu hatırlayınca yüzü düşmüştü. Mert bunu hemen fark ederek;
- ben seni yüzün düşsün diye değil yüzün gülsün diye buraya getirdim Sevda . sana gülmek yakışıyor üzülmek değil
Bu cümle Sevdanın içini kış ayında içilen bir sıcak çikolata gibi ısıtmıştı.Mert ile beraber büyümüşlerdi. Ama Merte hiç bu gözle bakmamıştı. Bir anda bu düşüncelerinden utandı.Ve Merte dönerek;
- haklısın
Dedi. O gün gönlünce eğlendiler lunaparkta binmedikleri bir oyuncak kalmayınca eve dönmeye karar verdiler. Arabaya doğru ilerlerken Mert önlerinden geçen pamuk şekerciyi gördü ve almak için koştu o sırada Mertin cebinden bir anahtar düştü Sevda bunu gördü . Ama bu anahtar bir evin anahtarına hiç benzemiyordu.Sevda kaybolmasın diye cebine koydu.Mert pamuk şekerleri alıp geri geldi arabaya binip şekerlerini yemeye başladılar.
- Biliyormusun ben küçükken pamuk şekerlerinin pamuktan yapıldığını sanırdım Mert
- ciddimisin ? Ahaha
- evet. Hiç komik değil Mert ben gülmüyorum
-ahahahahahaah ama çok şey kaybediyorsun
Sevda da bir süre ciddi durduktan sonra dayanamadı ve gülmeye başladı .
Ve eve geldiler .artık ayrılma zamanıydı ama ikiside ayrılmak istemiyordu .İlk önce Sevda başladı söze
-uzun zamandan sonra ilk defa bu kadar eğlendim . Senin sayende Mert. Buğün bana çok iyi geldin
- böyle güzel bir yüzü güldürdüysem ne mutlu bana matmazel
- şu an resmen fransızcanın katledildiği yerdeyiz
- tamam tamam bir daha böyle iğrenç espriler yapmicam.
İkiside gülüştü.
- yarın kaçta alayım seni ?
- yok yarın okula gidicem bu kadar süpriz yeter
- pekii yarın kaçta alayım seni okuldan?
- hı yani vazgeçmicem diyosun
-tabi ki vazgeçmek bize yakışmaz
- tabi
Deyip vedalaştılar . ikiside birbirinden ayrılmak istemiyordu ama gitmek zorundalardı. Mert gitmeye hazırlanırken Sevdanın aklına anahtar geldi. Cebinden çıkardı ve Mertin arkasından seslendi. Mert durdu ve geri geldi.
- bugün pamuk şeker almaya giderken düşürdün de bunu sana verim dedim
- vermene gerek yok o senin.
- anlamadım
- zamanı gelince anlarsın. Sende kalsın ben istediğim zaman verirsin .
Sevda anlamaya anlamaya anahtarı tekrar cebine koydu ve ikiside oradan uzaklaştı. Mertin yarınki süprizini ise deli gibi merak ediyordu...
EVET BİR YENİ BÖLÜM SONU. YİNE DESTEKLERİNİZİ VE TAVSİYELERİNİZİ BEKLİYOR BU HAFTAKİ SÖZÜMÜZÜ YAZIYORUM.😀😀😊😊😊
" Sana bir şiirler olmuş sevgilim...
Yüzün gözün söz içinde..
Hangi imla kitabına baksam ' ben'den ayrı yazılıyorsun."
YOU ARE READING
KIŞ UYKUSU
Romance" Hava Soğuyunca Değil , İnsan Soğuyunca Başlarmış İnsanın Kış'ı "
