Var Oluş...

Giriş

Bir melez veya safkanın tek bir dileği vardır: Normal bir insan olmak. Normal insanlar gibi dolaşmak, gezmek, eğlenmek ve hayatı yaşamak. Ama yapamıyorduk. Melez ve safkanlar normal insanlar gibi olamıyorduk. Onlar gibi gezemiyor, eğlenemiyor ve hayatı yaşamıyorduk. Tabi bazılarımız...

Ben onların arasında biriyim. Hatta, melez ve safkanlardan daha farklıyım. Onlarda olmayan güçlere ve duygulara sahibim. Her melezin ve safkanın güçleri var. Kendilerine özgü, kendi ebeveynlerden aldıkları güçler. Ama bende onlardaki güçlerin hepsi var. Biz ne miyiz?

Biz tanrı çocuklarıyız. Tanrıların, insanlardan ve saf kanlardan olan çocuklarıyız. Olymposun 12 büyük tanrısının ve yeraltı kralının çocuklarıyız biz. Ben ise Poseidon ve bir perinin kızıydım. Ben kim miyim?

Ben Katherine Pea Pierri. Ben Poseidon'un bilinmeyen varisi. Ben Poseidon'un tek evladı. Herkesten güçlerini saklayan 17 yaşında bir kızım.

Tanrı çocuklarının ve insanların ortak yaşadıkları Korint şehrinde, kendimi tek başıma korumaya çalışan bir kızım. Yalnız mıyım? Hayır, yalnız değilim. Burada ailem gibi olmuş melez ve safkanlarla birlikte kalıyorum. Alex, Marcus, Caitlyn ve Dean. Benim ailem gibiler. Kardeşim dediğim melez ve safkanlar onlar. Hep birlikte yaşıyor ve hep birlikte eğitim görüyorduk. İçimizden bir kişi hariç meleziz. Dean ise bir safkan. Apollon'un oğlu. Korint şehrinin koruyucu avcısı ve birliğimizin lideri. Ah.. birlikten söz etmedim ben. Korint şehrini koruyoruz biz. İnsanları ve yeni doğan melezleri koruyoruz. Onlara biz sahip çıkıyoruz. Yaşadığımız saray hepimizi koruyor.

Dean ve ekibi bizi korurken bize eğitim veriyorlar. Bizim gerçek benliğimizi bulmamızı sağlıyorlar. Birlikteki herkes kendi benliklerini buldu, ben hariç. Kendi benliğimi bulduğum halde saklıyorum. Çünkü güçlüyüm. Çünkü 12 tanrının kullanabildiği 4 temel elementi ve daha fazlasını kullanabiliyorum. Su benim asıl gücüm iken şu anda onu bile saklıyorum. Uyarılmıştım. Kader tanrıçaları tarafından uyarılmış ve kimseye asıl benliğimi göstermemek için emir almıştım. Bu yüzden sınıfın ve Korint şehrinin en beceriksiz, en salak ve işe yaramayan kızı olarak biliniyorum. Ne zamana kadar sürecek bu böyle onu bile bilmiyorum. Ama bir gün bu esaretin biteceğini biliyor ve kendi benliğimi herkese göstererek rahat bir şekilde bir avcı olarak yaşayabilecektim. Benim dileğim buydu;

Kimseden saklanmamak...