Намар цагийн шаргалтах туяа

129 9 0
                                    

Зунд би уярч догдолж бүр шатаж орхидогсон. Намар эхэлчихлээ, найган дэлбээлсэн цэцэг минь гандаад бас эхэлчихсэн. Намарт би дургүй болох гээд байна.  Гэвч хаанаас ч юм хэн нэгэн над руу даллаад нааш ир энд би бана гээд байх шиг чимээ. Тэр зүг гүйн хүрвээс хүмүүсийн алхаанд шажигналдах шарласан навчис байхыг үзээд гуних шиг, гутрах шиг.
Бас нэгэн чимээ намайг хөтлөн дагуулсаар аваачсан өөр нэг газарт хэн нэгэн шаргалтан туяарсаар байсан.
Тэр нь цэцэгт нугын чи минь байсан. Ингээд ч болтугай дүрийг чинь харсан явдал надад их аз завшаан мэт санагдана.

NATURE 1 2 3 (Дууссан)Where stories live. Discover now