Bir varmış bir yokmuş gibi sevdim seni
Gece hayallerime girerken gündüz yok idin
Nerelerdeydin yağmurun ormana akıtmış
Oradan da mis koku çıkmış sana karışmış
Hayallerim de bir ışık hüzmesi gibi parlak
Aşkın hayallerimi bile ele geçiren savaşçı
Neredeydin kısık gözlü kahve ferman
Bilseydi götürürmüydü zeynel adlı kervan
Bir ok saplandı senden gelen bana
Derinlere girdi ağır yaralar bıraktı
Yaktı kül etti nehirlere akıttı
Geriye benden bana sitemkâr ruhumu bıraktı
En sevdiğim hayatımın merkezi olan adam kısık gözlü kahvem ah bir bilsen seni ne kadar sevdiğimi sevilmekten korkardın inan ki
Her şeyiyle yanımda olan adam sen beni bilmesen de ben seni kendimden bile iyi tanıyorum hatta sana kendimden bile daha çok güveniyorum iyiki varsın iyiki hayatıma girdin tüm mısralarım sanaydı kısık gözlerini sevdiğim adam
senin şarkılarınla yatıp kalkıyorum senin resimlerine bakıyorum senin gülüşünü duyuyorum belkide ilk defa itiraf ediyorum rahatça söylüyorum çünkü yazdığım hiç bir satırı görmeyeceksin
SENİ SEVİYORUM ADAM
(ZEYNEP)
