Η αυτοκαταστροφή

Κεφαλαιο 3

Η εβδομάδα πέρασε πολυ γρήγορα , χωρίς να συμβεί κατι ιδιεταιρο. Την Παρασκευή πήγαμε για ψώνια με την Μόνικα για να αγοράσουμε ρούχα για το πάρτυ. Εγω αγορασα μια φούστα άσπρη που ηταν σετ με ενα άσπρο τοπακι και η Μόνικα ενα ανοιχτό ροζ φόρεμα.

Το Σάββατο δεν άργησε να ερθει. Μολις ξύπνησα βασικά με ξύπνησε η φωνή της Μονικας που μίλαγε  με την μητέρα μου καθώς έμπαινε στο δωμάτιο μου.

"Καλημέρα κορίτσι μου πήγαινε να την ξυπνήσεις" ακούστηκε η φωνή της μητέρας μου.

"Αααα Ωραια ξύπνησες. Ελα να αρχίσουμε να ετοιμαζόμαστε!" μου είπε η Μόνικα όπως έμπαινε στο δωμάτιο.

"Πρώτον ο κοσμος λεει καλημέρα και δεύτερων πας καλα ειναι ακομα 12 έχουμε 9 ώρες μέχρι το πάρτυ και ασε που πρεπει να αργήσουμε κιολας για να μην είμαστε απο τις πρώτες"

"Καλα καλα εχεις δικαιο , απλα αγχώνομαι μήπως δεν προλάβουμε". Η Μόνικα παντα αγχώνεται με την ωρα , γιατί και οι δυο κάνουμε πολυ ωρα να ετοιμαστούμε ειδικά εγω.

"Ιζαμπέλα ετοιμάσου σιγά σιγά θα παμε να φαμε έξω με την Σονια" ακούστηκε η φωνή της μητέρας μου απο κάτω.

"Ενταξει"της απάντησα
"Θα παμε να φαμε με τις μαμάδες έξω;"ρώτησα την Μόνικα

"Ναι ρε το ξέχασες αφού κάθε Σάββατο παμε να φαμε έξω". Κάθε Σάββατο εγω η Μόνικα και οι μαμάδες μας παμε και τρώμε έξω και μετα παμε σε κάποιο σπίτι για να ετοιμαστούμε για το βραδυ, γιατι ουτος σιαλος κάθε Σάββατο βγαίναμε μαζί με την Μόνικα αυτο ηταν σιγουρο απλα βγαίναμε και με την υπόλοιπη παρέα μας. Αφού ετοιμάστηκα και κατεβήκαμε κάτω μας περίμεναν η μαμάδες μας. Την δικιά μου την λένε Αλεξάνδρα και της Μονικας Σονια. Πήγαμε και καθήσαμε στο μαγαζί που πηγαίνουμε σχεδόν κάθε Σάββατο. Παράγγειλα με και μέχρι να έρθουν καθήσαμε και συζητήσαμε. Στις μαμάδες μας λέγαμε τα παντα χωρίς να φοβόμασταν γιατί ξέραμε οτι οτι και να γίνει θα ειναι μαζί μας και θα μας υποστηρίζουν.

"Λοιπόν το βραδυ σε ποιανού πάρτυ θα πάτε είπαμε ;" ρώτησε η μητέρα μου.

"Στου Χαντριν"με πρόλαβε η Μανίκα. Η Μόνικα όλοι την εβδομάδα μίλαγε με τον Χαντριν και απο chat αλλα και απο κοντα. Φαινόταν να ενδιαφέρεται για εκείνη αλλα και εκείνη απο οτι καταλαβα άρχισε να της αρέσει αλλα δεν ξερω ακομα. Δεν το εχω σιγουρέψει θα την ρωτησω πάντως μετα.

"Ποιος ειναι ο Χαντριν;"ρώτησε η Σονια

"Ενα καινούργιο παιδί πολυ συμπαθητικό κανει παρέα με τον Στεφάν και την παρέα του όποτε έχει ήδη αρχίσει και τον ξερει ολο το σχολειο" απάντησε ξανά η Μόνικα. 

Η ωρα πέρασε αφού φάγαμε και κάναμε κάποιες βόλτες η ωρα πήγε 18:00 και πήγαμε σπίτι μου να ετοιμαστούμε. Πρώτα μπήκα εγω στο μπανιο μια και κάνω περισσότερη ωρα και μετα μπήκε η Μόνικα. Όσο έκανε μπανιο εγω στέγνωνα τα μαλλιά μου για να κάνουμε πιο γρήγορα. Μολις βγήκε απο το μπανιο και η Μόνικα στέγνωσε και εκείνη τα μαλλιά της. Και ναι ήρθε  η ωρα να την ρωτησω.

"Και για πες μου τι άλλο εγινε με τον Χαντριν. Σου έστειλε σημερα μήνυμα;"

"Ναι με ρώτησε αν θα παμε  του είπα ναι και μου είπε οτι χαίρετε πολυ που θα παμε."

"Σαρεσει;"

"Δεν ξερω ρε Ιζαμπέλα δεν τον ξερω και πολυ καλα και δεν ξερω και τι άτομο ειναι. Αλλα προς το παρόν φαίνεται καλός"

"Ναι καλός φαίνεται μπορω να πω. Εσυ πιστεύεις να ενδιαφέρεται;"

"Δεν ξερω μπορεί αλλα δεν θελω να πω κατι χωρίς σιγουριά." Μου απάντησε και συνεχίσαμε να ετοιμαζόμαστε.

"Ελα ρε Ιζαμπέλα σε πόσοι ωρα θα εισαι έτοιμη η ωρα ειναι κι ολας 21:00"άρχισε να γκρινιάζει η Μόνικα που αργω για άλλη μια φορα.

"Σε μισο λεπτάκι ειμαι έτοιμη."

"Αυτο είπε και πριν 10 λεπτά." αφού έβαλα τα μαύρα τακούνια μου κατέβηκα κάτω. Πήγαμε στον αυτοκίνητο και αρχίσαμε να πηγαίνουμε προς το σπίτι του Χαντριν, γιατι εκει γινόταν το πάρτυ.

Γεια σας στην φωτογραφία ειναι τα ρούχα που φοράνε τα κορίτσια στο πάρτυ. Ελπίζω να μην άργησα  να ανεβάσω κεφάλαιο. Το επόμενο δεν ξερω ποια μερα θα μπει αλλα ξερω οτι μεσα στην επόμενη εβδομάδα. Λοιπον αυτα απο εμένα.
Εβινα 💕