8

8 2 0
                                    


Annemle konuşmamıź bittiğinde cafe ye varmıştık Kemal abiye tešekkür edip indim arabadan ve cafeye girip bizimkilere doğru yürüdüm.Masaya vardığım da herkes telefona bakıyordu.beni fark etmemişlerdi "selamm" dedim Eda da "hoşgeldin" dedi merabalaşma faslı bitince yerime oturdum "eee arkadaşınız yokmu?" dedim Kerem de "ne olucak işte Burak beyimiz gine geç kaldı" dedi bende Meriç'e doğru "ama sen bana adı Bora demiştin" dedim oda "demekki sen öyle anladın ben Burak demiştim " dedi bende daha fazla uzatmamak için başımı salladım bi beş dakika falan geçti geçmedi Meriç "işte geldi " dedi bende o tarafa baktığımda ufak çaplı bir şok geçirmedim tabiki yakışıklı birisinin geliceğini tahmin ediyordum neyse yanımıza gelince hiç Eda hanım kaçırır mı "merhaba ben Eda?" dedi Burak ta "merhaba " dedi sırıtışla sıra bana geldiğinde bende" merhaba Burak ben Ada"dedim ufak bir gülümseyişle oda "ada'cım senin gibi bir kızın burada olduğunu bilseydim eğer daha da yakışıklı olurdum " dedi bende kahkaha attım tam bir şey diyecekken Kerem in sesiyle "tipsiz olurdum diyecekti galiba"dedi oturup biraz sohbet ettikten sonra evde yanlız olacağım için "benim kalkmam lazım artık"dediğimde Burak "ah ne tesadüf bende kalkacaktım seni de bırakayım ne dersin?"dedi bende "peki"dedim ve diğerlerine hoşçakal diyip çıktık...

Arabaya bindiğimizde Burak evimin adresini istedi bende verdim yolda giderken bana "seni bir yere götürmek istiyorum" dedi bende "bu akşam olmaz,başka bir zaman inşallah" dedim Burak'sa "o zaman evine bir kahveye davet et" dedi bende "e peki madem gel bakalım" biraz kendini zorla davet ettirsede ne yapalım artık eve vardığımızda ben Burak tan önce inip eve girdim (Burak'sa dışarıdan elektrikleri kesmişti ama Melis görmemişti) biran evin ışıkları sönünce korkmuştum buraksa "korkma" diye kulağıma fısıldamıştı off allahım ya ben neden Kemal abiye sen git dedim ki off neyse sakin ol kızım sakin "şeyy ben kahveleri yapayım" dedim Burak sa kafa sallayıp koltuğa oturdu ben ise telefonumun ışığıyla mutfağa gittim ee elektrik olmadığından kendim yapmak zorundaydım kendim yapıp içeri geçtiğimde ufak çaplı bir şok geçirdim Burak salonu mumlarla doldurmuştu bir dakika da o mumların yerini nerden biliyordu neyse diyip kahvesini verdim oda teşekkür etti kahvelerimiz bittikten sonra bana "senin gibi güzel bir kızı bu karanlıkta yalnız başına bırakamam kusura bakma" dedi bende "hayır sorun olmaz lütfen git" dedim oda hayır şeklinde kafa salladı off yaa offf bende kahve fincanlarını mutfağa götürüp makineye yerleştirdiğimde salona geçtim oha ya uyumuş kahve uykusuzluk yapar ama neyse üstünü battaniyeyle örtüp tam giderken kolumdan tutup yanına yatırdı biraz debelendim uyandirmaya çalıştım yok olmadı bu ne ya uff...

..................................................................

Arkadaşlar çoooookk uzun bir süreden sonra işte Yen'i bölümümüz.....

SADECE İKİMİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin