"The strands in your eyes that color them wonderful
Stop me and steal my breath.
And emeralds from mountains thrust towards the sky
Never revealing their depth." Singing with emotions pa ang papa mo .
***
"Carlo , Pwede bang maki-share ng cubicle ?" Wika ng kababata kong si Justin
"Ay sige pasok lang " Nagdadalawang isip na sagot ko sa kan'ya
"Tagal na nating hindi nagkikita ha? Palagay ko ay busy ka sa trabaho"
"Hindi naman gaano , nagkataon lang siguro"
Nagulat ako ng may biglang pumasok na isang babae sa cubicle na kinakantahan naming dalawa.
"Sino kaya 'tong jejemon na'to ? naka eye-liner pa , kala ba niya ay bagay sakan'ya ? Hay nako mga babae nga naman ngayon" Wika ko sa utak ko
"Hoy ! Justin ! Kanina pa kita hinahanap ! Nandito ka lang pala" Wika nung jejemon na babae
"Nabagot ako sa labas kaya kumanta muna ako ."Sagot ni Justin
Tumigil ako sa pagkanta dahil nahihiya ako . Hindi kasi ako sanay ng may kasama habang kumakanta.
"'Cuz I want it all
Or nothing at all
There's nowhere left to fall
When you reach the bottom it's now or never"
"Aba ! May tinatago naman palang talento ang luka"Nagulat na wika ko sa utak ko
"Pare , si Krystal nga pala . Kaibigan ko ." Wika ni lapis(Justin).
"Ay ... Hello , ako nga pala si Carlo."
*Shakes her hand*
At dahil puro kalyo ang kanang kamay ko , 'yung kaliwa ang ginamit ko
"Hello , tawagin mo na lang akong Istal" Sagot n'ya sakin
Then kumanta na ako ulet , hindi ko na lang sila pinansin
Tapos na akong kumanta kaya lumabas na ako at dumeretcho na pauwi
****
Krystal's POV
I'm surprised nung kumanta siya , may tinatago naman palang talent. Kakaiba siya i guess ? Naka white t-shirt lang at short . Muka siyang magbubukid pero thats the reason why he caught my attention . Well , tignan naten .
