His Childish Girl; Her Bully Boy - COMPLETED

XV

Chapter 15: Vulnerable.

Jonas' POV

Maraming nagbago simula nang gabing yon. Nawala yung kilala naming Yana. Her 'fans' are sad. Lahat ng may gusto sa kanya nagulat sa inaakto niya this past few days. And that Elijah. She's always looking smug.

I sighed as I watch her stare at nowhere, teary eyed. Kumikirot ang puso ko. I know, it's corny but that's how I feel. Pabalik balik yung Kuya niya sa bahay. Sa isang oras ata nakakalimang tawag siya. Pero hindi iyon sinasagot ni Yajie.

Classmate namin yung dati niyang Best Friend. Kaya lalong naging di okay si Yajie. Last night, her parents–no. Step parents rather, called her. Nagagalit sila sa kanya. At alam niyo yung nangyari? They blame her. For what's happening to them. Malas daw siya. Eto pa. Sinabihan siyang SAMPID lang naman sa kanila. Knowing her, she love them so much even though she knew all of their secret.

Napapitlag kaming lahat ng may marinig kaming hikbi. Agad akong napalingon kay Yajie. She's not our sunshine anymore. At lahat kami ay naninibago doon. "Yajie.." Hinagod ko yung likod niya.

"S-she's right.. *sob* I-I'm nothing to t-them.. *sob*" Lalong napatahimik yung mga nakarinig sa kanya. Nagkatinginan kami ni Grey. Worried is visible to our eyes. And not only us, but all those people that cares for her.

Lumingon ako kay Mam at tumango lang siya. Senyales na pinapayagan niya kaming lumabas. Inalalayan namin ni Grey si Yajie lumabas. Gusto sanang sumama ni Louis pero alam kong di na siya papayagan.

Laking gulat ko ng may tumapik sakin. "O, Ken." Tinignan na muna niya si Yajie na umiiyak nanaman. Ganyan naman yan eh. Tutulala tapos biglang iiyak at idadown ang sarili.

"Louis called me. Babantayan nalang daw niya yung best friend–I mean dating best friend ni Yana." Napabuntong hininga siya at inabot sakin yung tubig.

Pinainom ko yon kay Yajie. Buti nalang ininom niya. Pati pagkain niya ay naapektuhan sa nangyari. Kaya mag iisang linggo pa lang ay bumabagsak na ang katawan niya. Hindi na muna siya pinag peperform ni Kiesha dahil sa problema niya kaso ayaw niyang pumayag. Nakakasunod naman siya, madalas nga lang magkamali.

Huminto kami sa tambayan namin dito. Walang may nakaka-alam non maliban samin. It's a secret hallway. Papunta siya sa likod ng school na mapuno at parang gubat. Nakapag tayo pa kami ng tree house don. "J-Jon.." Napalingon kaming tatlo kay Yajie.

"Yes, Baby? Do you need anything? Food? Water?" Sunod sunod kong tanong. Pati kasi sila Mommy ay di mapakali sa nangyayari sa kanya. Masyado siyang tahimik. Minsan lang kumain pero ang konti naman.

Tumango si Yajie. "Teka. Kami na bibili ni Grey ng pagkain. Can you wait for a moment?" Tumango lang uli si Yajie kaya lalong nalungkot ang itsura nila Ken.

Nagring yung cellphone ni Ken. Kunot noong sinagot niya yon. "Louis.. What?! That's impossible!.. Paniniwalaan mo pa yan kesa sa kanya?!.. Oh come on, Louis!.. Damn it! Kita mo naman kung paano umiyak yung isa at magmakaawa si Kuya Yvan–.. Bullshit! Di ka nakakatuwa!.. Fvck it! Sabihin mo na lahat wag lang yan! Ewan ko sayo!" Nakakunot noong tinignan namin si Ken.

Bago pa siya magsalita ay nagsalita na si Yajie. "She'll get you all from me.." Kinabahan ako bigla.

"I won't let that happen, Baby." Hinawakan ko ang kamay niya at pinisil iyon. Ngumiti siya ng malungkot.

"Princess. We're your Princes right? Princes leave when they get spelled. But this is reality, we'll never let them get us." Pag aalo ni Grey.

"Right. So stop crying and try to bring back who you are." And with that, she smiles.

"Thank you." She sincerely said.

"Our pleasure." We said in chorus then wink at her.

She giggled. I hug her from the back. "Ge na. Gutom na talaga ako." Natatawang sumaludo yung dalawa bago kami iniwan na dalawa. Malapad ang mga ngiti na umupo ako at kinandong siya.

Naramdaman kong nailang siya. I chuckled. Sinubsob ko ang mukha ko sa balikat niya. "Will we see our sunshine again?" Hinigpitan ko ang pagkakayakap ko sa kanya.

Sumandal siya sakin. Napangiti naman ako. She's super sweet when we're alone. I kiss her on the cheeks. "Hmm. I guess so." Nanggigigil na kinurot ko ang pisngi niya.

"I love you, Yana." Bigla siyang napatulala sa narinig. Natatawang pinanood ko lang ang reaksyon niya.

"W-what did you s-say?" Nauutal na tanong niya.

Kunwaring nag isip ako. Pinaglalaruan ang ilang hibla ng buhok niya sa daliri ko. Matamis ang mga ngiti na nakaukit sa mga labi ko. Tinignan ko siya ng diretso sa mata. "Sabi ko.. Mahal kita." Malambing na sabi ko.

Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiinis sa kanya o ewan. Haha. Basta. Ang cute niya!

"Jonas.." Bulong niya.

"Hmm?" Sagot ko.

"Kasi..."

- - - - - - - - -

Cliffhanger! 😝😝