"Heyyy!Kimse yok mu!"
Ahh tam bir saattir yürüyordum!Ama bir tane insanla karşılaşmamıştım!Galiba burada açlıktan Ve susuzluktan ölecektim!Telefonum şarjı bitmişti!Ağlamak istiyordum!
"Birisi yardım etsin yaa!Ölmek istemiyorum!"
Saçlarımı dağıtıp ayağımı yere vurduğumun sırada arkadan gelen korna sesi ile Hızla Arkama baktım!Arabadan inen Poyraz denen çocuk ile şaşkınlıkla bakakaldım!Kahkahasıyla birlikte sırıttığında kaşlarımı çattım!"Sen nasıl bir insansın ya!Dağın başında beni nasıl bakarsın?"
"Güzelim ben seni bıraktım!Fakat bir saat yürüsen caddeye çıkardın zaten!"
Ha!Ne yani ben ters yönde mi yürüdüm o kadar!Ahh!
"Ee neden geri geldin o zaman?"
"Hmm galiba senin saf olduğunu anladım Ve kesin bu kız kaybolur diye düşündüm!"
Dil çıkarmak istesemde yapmadım!Sinirle yanından geçip Arabaya bindim.O da sırıtıp şöför koltuğuna oturdu.Bir katilin yanında oturduğuma inanamıyordum.
Bu korkunçtu!Ama nedense Poyraz samimiydi.
En azından Aras'ı onun sayesinde unutmuştum.
Ah yine hatırladım o pisliği!
"Ne düşünüyorsun sarışın?"
"Senden nasıl kurtulacağımı!"
"Mm artık kaçışın Yok aptal sarışın!"
Dayanamayıp dil çıkardığında sırıtması genişledi!Aslına bakarsan Poyraz gerçekten farklıydı!Siyah saçları Ve masmavi gözleri vardı Ve kıyafetleride simsiyahtı?
Ürkütücü Ve karizmatikti...
***************************
Gözlerimi araladığımda bir yatakta olduğumu farkettim!Hızla kalktığımda geniş bir odada olduğumu gördüm.Ayağa kalkıp odadan dışarı çıktım ve koridorda ilerlemeye başladım.Merdivenlerden sonra geniş bir salona vardım.Koltukta yayılmış bir şekilde yatan Poyraz'ı gördüğümde tuttuğum nefesi verdim.Onu görünce rahatlamıştım.Ama bu olmamalıydı.
Yanına yaklaştığımda gözleri kapalıydı.Uyuyordu.Üstünün yarı çıplak olması ayrı bi meseleydi!
Birden gözlerini açtığında irkildim!"Ufaklık?"
"Şey ben şey için..."
"Yoksa beni öldürüp kaçacakmısın?"
"Ne ben mi!?"
Gülmeye başladığında sinirle ayağımı yere vurdum!
"Pisliksin!"
"Öyleyim"
"Ahh gıcıksın"
"Öyleyim ama yakışıklıyım da!"
"Pis egoist"
Sırıttığında bende gülümsedim.Bu adam beni güldüren şuana kadar tek kişiydi.
"Şey ben acıktım."
"Pizza sipariş ederiz sarışın"
"Sana yük oluyorum ama-"
"Senin sayende eğleniyorum aptal sarışın saçma şeyler düşünme!"
Gülümsemem genişledi ve koltuğa oturdum.
"Şu üstünü giysene sen!"
"Ben böyle rahatım ufaklık!"
Kaşlarımı çattığımda ellerini havaya kaldırıp pes etti!Merdivenlere yöneldiğinde kıkırdadım!Kendimi burada çok rahat hissetmiştim.5 dakika sonra
Kapı çaldığında siparişin geldiğini düşünüp Hızla Koştum.Hızla açtığımda karşımda duran kişiyle korkuyla gözlerimi açtım!
"Ar-Aras!!"
************************
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACININ KENDİSİ-TAMAMLANDI-
ChickLitAsya Karaca Ve onun her daim canını yakan Aras Karaca nın hikayesi bu... Kelimeler yetmez Asya'nın yaşadığı acılara...