မိုးရည္ရြဲရြဲနဲ႔ အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာေတာ့.....
ဟဲဟဲ omma......
Jmomma: ဟဲ့ chim သမီးဘယ္လိုျဖစ္ရတာတုန္း
စိုကုန္ၿပီးကြယ္..ထီးပါမသြားဘူးလာ.....
ပူစီ: nae..omma
ပူစီေလးေခါင္းငံု႔ကာေျဖေတာ့...jmommaလည္းသူမ
နဖူးေလးစမ္းကာ....Jmomma: မိုးေရေတြစိုလို႔ေနမေကာင္းျဖစ္ေနမယ္
သမီး..မ်က္ႏွာနီလို႔ပါလား...အမေလးေသၿပီးငါ့မ်က္ႏွာနီေနတာတဲ့လား သူမchim
ကိုလွည့္ေတာ့ က်မကိုျပံဳးၿပီးၾကည့္ေနေတာ့..ဒုတ္..ဒုတ္...ဒုတ္...
သူမအၾကည့္ခ်င္းလြဲလိုၿပီး....ပူစီ: သမီးအဆင္ေျပပါတယ္
ဆိုၿပီး သူမအခန္းေပၚသို႔ လၽွင္ျမန္စြာေျပးတက္သြားေလၿပီး
Jmomma: chim သားပူစီနဲ႔စကားမ်ားလာသလားJm: omma ကလည္း...ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး.....မိုးေရထိလို႔ေနမွာေပါ့...
သားနားခ်င္ေနၿပီးomma...
Jmomma: ေအေအ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ..ေဆးေလးဘာေလးေသာက္ေနာ္ chim...
Chimလည္းေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီးကာအိမ္ေပၚထပ္သို႔...
ေရခ်ိဳးေနရင္းက ပူစီေတြးမိေနသည္ သုမမ်က္ႏွာနီရတဲ့ေၾကာင္းေလး.....
မိုးေရးထဲမွာ ဘြတ္ဖိနပ္အမဲေရာင္းႀကီးႀကီးကိုစီးၿပီး
ခုန္ဆြခုန္ဆြနဲ႔သူမေလးပူစီ....
အေနာက္က ဖိနပ္ဂြင္းဆြတ္ပန္းေရာင္ေလးနဲ႔ေကာင္ေလး
တေယာက္.....ေသာသူchimChimကလည္းသူမေနာက္တပ္က်ပ္မကြားလမ္းေလၽွာက္ေနသည္....ရုတ္တရက္သူမရပ္လိုက္ေတာ့
ေနာက္ကchimလည္းအရွိန္မထိန္းႏိုင္ပဲ ..သူမကိုတိုက္မိၿပီး.....သူမေမွာက္ရက္က်ေတာ့မည့္ခ်ိန္သူမခါးေလးဆြဲထားလိုက္ႏွင့္ၿပီး.....
ကတ္တရာလမ္းမႀကီး မိုးေရးေတြေၾကာင့္ေခ်ာ့ေမြ႕ေနၿပီး
Chimသူမခါးေလးကိုလွမ္ဆြဲေပမဲ့...ဘြတ္ဖိနပ္ႀကီးက
တပတ္လည္ျပန္ကာ သူ႔ရင္ခြင္ကို ခေလးငယ္တေယာက္သကဲ့သို႔....ေရာက္ေနခဲ့တယ္ေလ..
ထိုအခ်ိန္သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္မိသည္.....
အရင္တိုင္းလို..ႏႈတ္ခမ္းေလးကပန္းဆီေရာင္သန္းမေနပဲ
မိုးေအးေအးအရွိန္ေၾကာင့္ရယ္လားမသိ.....
ထူထယ္ႏႈတ္ခမ္းတို႔မွာ...ျဖဴေဖြးေဖြးနင့္ ...မ်က္ႏွာမွာလည္း
မိုးသီးေလးေတြတြဲခိုလို႔.....
ဒါဟာလည္း..တမ်ိဳးဆြဲေဆာင္မႈရွိေနျပန္သည္......
ESTÁS LEYENDO
သူငယ္ခ်င္းေလး မပူစီ
Acciónက်ေနာ္ဒီ coffeeပူပူေလးနဲ႔ကိတ္မုန္႔ေလးကိုၾကည့္ၿပီး ဒီေကာဖီေလးနဲ႔ကိတ္မုန္႔ကိုလုစားမယ့္ ပူစီေလးမရွိေတာ့ဘူးေပါ့ ဒီေကာင္ဖီနဲ႔မုန္႔ကိုငါကိုယ္တိုင္စားရေတာ့မွာလား,,,