Never Say Never

3

-Słuchaj, chciałam cię przeprosić za Alexa- podrapała się po głowie

-Nic się nie stało-uśmiechnęłam się lekko

-Stało, ponieważ on nie powinien cie oceniać jeśli cię nie zna

-Naprawdę się nic nie stało, przyzwyczaiłam się do tego

-Jak to przyzwyczaiłaś? Dlatego się przeniosłaś?-zdziwiła się

-Między innymi tak

-Co ci robili, że tak zadecydowałaś?- spojrzałam się na nią i spuściłam głowę w dól

-Ojej, przepraszam, to nie moja sprawa, nie powinnam wtykać nosa w nie swoje sprawy-po chwili spojrzała na mnie i przerwała te 10 sekund ciszy

-Już jesteśmy pod moim domem

-Ehh, okey, to widzimy się jutro w szkole- uśmiechnęła się

-Tak, cześć- odwzajemniłam uśmiech

-Pa- odwróciłam się i podeszłam do drzwi wejściowych. Za drzwiami stała moja mama

-Witaj kochanie, już poznałaś kogoś?

-Hej, tak, będę z nią chodzić do szkoły- założyłam, że widziała Anię, dlatego zadała takie pytanie

-Oo, to fajnie, a teraz chodź, zjesz coś- uśmiechnęła się