Ես չգիտեի ինձ ինչպես պահել , որպեսզի Դանիելը չնկատի Ջեյմսին ։ Սիրտս շատ արագ էր բաբախում ։ Արդեն ժամանակներ ստորագրելու ։ Սկզբում ստորագրեց Ջեյմսը , ապա ես վերցրի գրիչը ու հուզմունքից աչկերիս առաջ սևացավ ։ Երբ աչկերս բացեցի արդեն Ջեյմսի տանն էի ։ հագուստս փոխված էր ։ Գնացի հյուրասենյակ , որտեղ բազմոցին նստած էր Դանիելը ։
- Արդեն լավ ես կյանքս ?
- Լավ եմ ։ Իսկ ով է փոխել հագուստս ?
- Ընկերուհիներտ ։
- Լավ ես գնամ տուն ։
- Դու արդեն տուն ես ։
Ես լռեցի բարձրացա ննջարան դուռը ծածկեցի ու պարկեցի քնելու ։
Առավոտյան արթնացա դռան թակոցից ։ Բացեցի սենյակիս դուռը ։
- Իսկ ինչի էիր դուռը փակել ? Վախենում ես ինձնի ։
- Չէ չեմ վախենում ուղակի ինձ լավ չէի զգում ։
- Լավ ինչևէ ։ Ուտելու բան եմ պատվիրել արի խոհանոց ։
Ինչա խոհանոց ու այնտեղ բուրում էր նոր պատրաստված ուտելիքի բույրը , իսկ նա ասում էր պատվիրել եմ ։ Նախաճաշի ընթացքում ես ասացի .
- Դանիել ես այսօր ըկերուհիներիս հետ գնումների եմ գնալու ։
- Արդեն որոշել ես ինքնուրույն ?
- Դե մտածեցի դուրս գամ մի փոքր տանից ։
- Դու դուրս չես գա տանից նրանց հրավիրիր մեր տուն ։ Ես աշխատանքի եմ գնալու շուտով ու ձեզ չեմ խանգարի ։
- Լավ ։
Նախաճաշից հետո նա գնաց , իսկ ես զանգեցի Ջեյմսին ։
- Ալլո ։
- Ջեյմս բարև ։
- Բարև ։
- Ջեյմս կներես քեզ խաբելու համար ։ Ուղակի համարձակությունս չէր հերիքում ասել իրականությունը ։ Ես ամեն ինչ կանեմ հանուն մեզ , դու միայն ասա , թե ինչ է պետք անել ։
- Արդարանալու կարիք չկա դա քո որոշումն է ու քո կյանքը , արա այնպես ինչպես ուզում ես - ասաց Ջեյմսը - Ջեյմս չես գալիս - լսվեց մի աղջկա ձայն ։
- Քո որոշումնել է պարզ ։ Դու հիմար ես , ինչպես կարող էիր խաբել ու ասել սիրում եմ քեզ ։ Դու ուղակի հիմար ես ատում եմ քեզ ։ Ինչի հայտնվեցիր իմ կյանքում ։ Ինչի հիմար ? - այս ամենը ասելուց հետո ես անջատեի հեռախոսը ու նետեի դեպի պատը , այն մասերի բաժանվեց ու ես սկսեցի լաց լինել ։ Կոտրում էի այն ամենը ինչ հանդիպում էր ինձ ։ Ես ուղակի կորցրել էի ինձ բարձր բղավում էի ։ Հանկարծ ինձ մոտեցավ Դանիելը ։
- Սառ հանգստացիր - ասաց նա ու ինձ գրկեց , իսկ ես շարունակում էի լաց լինել ։
Նա ինձ տարավ ննջարան պարկեցրեց անկողնուն և ծածկոցով ծածկեց ։
Նա այնքան հոգատար էր ինձ հետ ։
Արթնացա երեկոյան նա կողկիս նոտած ինձ էր նայում ։
- Ինչ էր պատահել ?
- Իզուր ես հոգատար ձևանում աշխարհն էլ շուռ գա ես քեզ երբեք չեմ սիրի ։ Զզվում եմ քեզանից ատում եմ քեզ ։ Ավելի լավ էր մեռնեի ։
Նա զայրութից ինձ ապտակեց ։
- Հիմար , ինչ ես անում ։
Նա բռնե ուսերիցս ու ասաց ։
- Կներս ուղակի մի պահ հունից դուրս եկա ։
- Մի պահ հունից դուրս եկար ու ինձ ապտակեցիր , իսկ ես այդ դեպքում ինչ անեմ ? Սպանեմ քեզ ? Ինձ հանգիստ թող ։ Թող գնամ , ես քեզ չեմ սիրում ։
- Դու իմն ես ու ինձ կսիրես ։ Ինչ գնալու մասին է խոսքը ?
- Ես իր չեմ ։ Հոգնել եմ քեզանից , հասկանում ես ? Հոգնել եմ ։ Դու հիվանդ ես ուղակի հիվանդ ։
- Հա հիվանդ եմ քեզանով , միակ բուժումս դու ես ։ Թե արդեն չես ուզում քույրտ ապրի ?
- Ատում եմ քեզ !
Նա դուրս եկավ սենյակից ։ Ես չգիտեի ինչ անել ։ Արդեն անիմաստ էր կյանքս դարձել ։ Նա կողքի ննջարանում էր ։ Ես Սենյակից դուրս եկա ։ Զգույշ գնացի խոհանոց վերցրի դանակը ու կտրեցի երակներս ։ Թուլացա ու ընկա գետնին ։ Ու լսեցի դռան թակոցը ։ հավանաբար Դեյվը դուռը բացեց ու ես լսեցի մի ծանոթ ձայն , դա հավանաբար Ջեյմսի ձայնն էր ։ Նա գոռում էր Սառը ... ❤❤❤Հազար ներեղություն ուշացման համար ։ Գրեք , թե ձեր կարծիքով ինչ կլինի և չմոռանաք 🌟🌟⭐⭐ (աստղիկները ) ։
Շնորհակալ եմ կարդալու համար😊😊😊
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Միթե դա սեր էր
DragosteԱյս գիրքը պատմում է 3 ընկերուհիների և 3 ընկերների մասին : Նրանք ապրում էին այլ կյանքով , բայց երբ հանդիպում են իրար ամեն ինչ փոխվում է : Ընկերներից մեկը սիրահարվում է ընկերուհիներից մեկին , բայց ... Գրքի մի գլուխը պատմելու է 3 ընկերուհիներից մեկը...