BİR TEK AŞKA YENİLDİM

1.Bölüm- Tanışma

Henüz 14 yaşına yeni basmıştım; hayatın hiç bir acı gerçeğiyle tanışmadığım herşeyi tozpembe gördüğüm zamanlardı.Aşk, acı neydi bilmiyordum.Bilmemek daha iyi olacaktı ki fark etmem yıllarımı almıştı.Entrika neydi kavga neydi bilmiyordum.Herkes gibi sıradan bir ailem ve sıradan bir hayatım vardı. Çok geniş bir ailem vardı annem babam kardeşlerim ve akrabalarım. Güzeldi.. yani en azından ben bu sıradan masum hayatımdan çok memnundum.

Liseye başlayacaktım, derslerimin çok iyi olduğu söylenemezdi, herkes gibi okuyordum işte.Bir meslek lisesini kazanabilmiştim. Henüz okullar başlamamıştı, yaz tatilindeydik. Kuzenimin nişanı vardı her zaman ablam gibi gördüğüm insan Didemin.O güne kadar ki en büyük heyecanım hangi elbiseyi giyeceğimi düşünmekti. Kuzenimin yani ablamın verdiği bir elbiseyi giyecektim. Ufak olduğum için öyle elbise aldırayım aman aman bir kıyafet olsun telaşem yoktu. Kısa, dar, göbeğinde hafif bir açıklık olan, askılı siyah bir elbiseydi.
Önü biraz açık olduğundan dolayı saçlarımı salık yaptırmak istedim. İri dalgalar verdirerek ortadan salık kalacak şekilde tutturmuşlardı.

Tam olarak kendimi tarif edecek olursam, esmer siyah saçlı kahverengi gözlü bir kadınım. Elbise üzerime sanki benim için yaratılmış gibi tam olarak oturdu. Yaşım ufak olduğu için hafif bir makyaj ve alçak bir topuklu ayakkabı giymiştim.Herşey çok güzeldi tam istediğim gibi olmuştum. Tabiyki aksilikler olacaktı. Mesela babamın biraz tutucu olması gibi kısa bir elbise giymemden rahatsızdı kızgındı ve benim kalbim bundan dolayı pır pırdı hafif bir korku vardı üzerimde. Neyse sonuç olarak sonunda o nişana istediğim gibi gidebilmiştim. Ailemle bir masaya oturmuş herkesin toplanmasını bekliyorduk. Elimde telefonum ve ufak bir çanta vardı. Oturmuş kalbim pır pır şekilde masada ki kadehleri ve süsleri inceliyordum. Sanki hissetmiş gibiydim içim de daha derinden bir pır pır oldu sanki kalp ritmimi kontrol edemiyordum heyecanla karışık korku vardı içimde sebebini bir türlü anlayamadığım bilmiyorum belkide babamdan kaynaklanıyordu bu gerginlik.

Kafamı kaldırdım karşıdan gelen Aslıyı gördüm. Aslı diğer bir kuzenimdi. Arkasından kardeşleri Gözde ve Bahadır geliyordu.Bahadırın yanında biri vardı onu tanımıyordum.. Yanımızdaki masaya gelene kadar Bahadırın yanındakine baktım yaklaştığında onunda bana baktığını fark ettim. Üzerinde nişanla alakası olmayan salaş kıyafetler vardı. Oldukça rahat birine benziyordu üzerindekilere rağmen oldukça yakışıklıydı.Altında krem bir eşofman üstünde düz siyah kısa kollu bir penye vardı. Sanki zoraki getirilmiş gibi bir görüntü karşımdaydı.

Kalbim çok tuhaf bir şekilde hızlandı deli gibi çarpıyordu. Ellerim titriyor istemsizce kalp atışlarımı kontrol edemiyordum. Gözlerimi
kaçırdım anneme doğru. Ama bir çift gözün hala bana baktığını hissediyordum. Yanımızdaki masaya oturdular. Aslı, Gözde ve Bahadır bana ve annemlere selam verip masalarına geçtiler. Aslı benden yaşça büyüktü. Bir süre öyle oturduk. Ama o gözler hala üzerimdeydi sanki babamla aynı masada olduğumuzdan daha çok gerildim ellerim titriyor kalbim çok hızlı çarpıyordu. Gözlerim istemsizce sürekli onun gözlerine ilişiyordu kendime hakim olamıyordum sürekli göz göze geliyorduk. Ona bakmamak için sürekli elimdeki telefonla uğraşıyordum. Sonunda aslı oturduğu sandalyeden bana doğru eğilip beni masalarına davet etti. Anneme bir bakış attım onaylar gibi başını salladı.Heycandan ölüyordum kalbim yerinde duramıyordu.Ben onların masasına doğru ayaklanıp yürürken heycandan eteğimi toparlamak aklıma gelmemişti.Gözlerimi gözleriyle buluşturarak sandalyeye oturdum. Az önceki bakışlarına istinaden suratında gergin bir ifade vardı.Elimdeki telefonu masaya bırakıp tam Aslıya dönecektimki, kalbimin atışlarını bile unutturan o ses kulaklarıma işledi.

-Merhaba, ben Eray. Mehmet Amcanın aile dostu Koray'ın oğluyum.

Denk mi geldi bu nişan aylar öncesinden belliydi nasıl denk geldi çok saçma niye geldi ki bu çocuk bile bile.. Bu arada Mehmet amca dediği Aslıların babası.