TEARS

32 1 0
                                    

CHAPTER 2 (TEARS)

“Ang sabi ko making ka!!”

“nakikinig na nga ako!! Pero ano?! Puro ka na lang dakdak puro ka tamang hinala!”

“bakit may dapat ba akong paghinalaan kung wala naman talaga?!”

“ayan ang hirap sa’yo you always think that I’m fooling you!”

“I’m not going to think that kung hindi mo ginagawa!”

“yeah right!....Sino bang nagsasabi nyan sa’yo?! Wag kang making sa kanila!”

“at bakit naman?!”

“ako ang asawa mo..ako dapat ang pinapaniwalaan mo!!”

“I don’t know” and tuluyan nang tumayo si mama , naiwan kami ni dad at ni ate sa dining room

Ganito lagi ang nangyayari sa umaga ko….masyadong malungkot,masyadong nakakawalang gana

Hindi ako makasubo dahil nawawalan ako ng gana kumain …Makita mo ba naman na nag away ang magulang mo sa harap mo may gana ka pang kumain?

“grace”napatingin ako kay dad”b-bakit mo suot pa rin iyang glasses mo? Diba binilhan nakita ng contac lens?”

“I ….think sa susunod ko na lang gagamitin dad”hindi ako makatingin kay dad

“itapon mo na iyang salamin na iyan”sa sinabi ni dad kaya napatingin tuloy ako sa kanya”baka mas lalong lumabo ang mata mo nyan”

“it’s okay dad”

“Sino nga bang nagbigay nyan?”namilog ang mata ko sa tanong ni dad”si …. Ano..si c-“

“dad”pinigilan ko na si dad bago nya pa masabi”don’t bring back that topic”inalis ko na ang salamin ko at ipinatong sa mesa nanlalabo naman ang paningin ko”I’m gona use your contacs”hinawakan ko na ang fork at knife pero parang wala talaga akong gana kumain kaya inilapag ko uli iyon at tumayo”maglalakad muna ako sa labas dad”nakangiti kong sabi

“sama na ako”sabi ni ate

YOU WHO CAME FROM MY STORYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon