Sanki Ben

Susmayı Öğrendim

Bende yok desemde her halimden belli 
Faydası yok, çaresi yok yol ver gideyim 
Ne sanır kendini alem bilmem 
Utanırsam çehreni dön lütfen lütfen

İçime kapanıp, susmayı öğrendim 

Konuşmak istediğin bir şey mi var? Muhakkak öyledir
Bu sessizlik zindanlarında hayat bi çok şey öğretir 
Buklelenmiş sırlarım var, parçalanmış yıllarımda 
Ve sustuğum küfürlerimi hayat birine söyletir 
Sarılır gözüm yaşına içimdeki mahkuma 
Bir sorsan beni içim hala kayıp bir gemi 
Dibimde volkanları püskürtüyor saçlarının her teli 
Yanar canım ateşlerde dört yanımda kalleşler 
Ve arkamdaki bu leşlerle ellerimde bir neşter ve 
Sığındığım gerçek hiçte masum değil 
Faciamız büyük sen giderken aklım sende kaldı benim