Κεφάλαιο 1o

616 18 4
                                    

Τον έβλεπα για πρώτη φορά στη ζωή μου και όμως είχε κάτι το γνώριμο. Κάτι που ότι και αν ήταν με έκανε  να τον κοιτάζω συνέχεια. Τον κοίταζα για αρκετή ώρα. Νομίζω πως είχα ρεζίλι σε όλη την τάξη και όμως εγώ εκεί συνέχισα να τον κοιτάζω, ώσπου σε κλάσματα δευτερολέπτου γυρίζει το κεφάλι του και με κοιτάει και αυτός.Τώρα πια ήξερα τι ήταν αυτό που με μαγνήτιζε πάνω του.  Αυτό που περίμενα τόση ώρα να δω. Ήταν τα πράσινα  μάτια του. Ξαφνικά οι ματιές μας συναντιούνται. Κοιτιόμασταν για περίπου ένα λεπτό. Αρκετή ώρα για να νιώσω τις πεταλούδες στο στομάχι μου.Γυρίζω το κεφάλι μου προς το παράθυρο.  Δεν άντεχα πια αυτό το συναίσθημα. Η καρδιά μου ήταν έτοιμη να σπάσει. Η Στεφανι με σκουντάει και ξαφνικά το όνειρό μου σβήνεται.

-Γη καλεί Μπέλα. Μα καλά τι σκέφτεσαι; λέει κοιτώντας με ένα βλέμμα όλο περιέργια.

-Σκεφτόμουν μέχρι που με διέκοψες. Της απαντάω όλο νεύρα. 

“Εντάξει πως κάνεις έτσι; Τόσο κακό είναι που θέλω να μάθω τι σκέφτεσαι;” μου λέει κάνοντας με να νιώθω αρκετά χαζή που της μίλησα έτσι πριν. “Στέφανι συγνώμη. Σήμερα δεν είμαι πολύ καλά.” λέω όσο πιο πειστικά μπορούσα. 

“Το πρωί που ήρθα και σε πήρα από το σπίτι φαινόσουν μια χαρά. Τι είναι αυτό που σε απασχολεί;” ρωτάει όσο πιο ευγενικά μπορεί. 

“Εεε απολύτως τίποτα.” απαντάω πολύ γρήγορα για να δείξω πως δεν έψαχνα να βρω δικαιολογία για να την ξεφορτωθώ. 

“Είσαι σίγουρη;Γιατί εγώ πριν άλλα είδα;” λέει κοιτώντας με. 

“Τι είδες δηλαδή;” λέω όσο πιο αθώα μπορούσα.

“Εσένα και τον κούκλο με τα πράσινα μάτια στην άλλη άκρη της τάξης να καρφώνεται τα βλέμματα σας.” μου απαντάει με το χαμόγελαο της ευτυχίας.

“Εεε δεν ήταν τίποτα.” της απαντάω κοφτά.

“Τι με δουλεύεις; Κοιταζόσουνα με τον κούκλο με τα πράσινα μάτια πόση ώρα και μου λες δεν τρέχει τίποτα..;Μπέλα  Μπράουν απολογήσου τώρα!Μην μου πεις ότι δεν σ'αρεσει...” 

“Εεε εντάξει μπορεί να είναι λίγο ωραίος.Μου τράβηξε το ενδιαφέρον.” λέω βαριεστημένα. 

“Τι μόνο ωραίος;Είναι κούκλος!!Το ιδανικό αγόρι και κάτι παραπάνω.” λέει βγάζοντας έναν αναστεναγμό που αντήχησε σε όλη την τάξη.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να περάσουμε το υπόλοιπο της ώρας έξω από την τάξη γιατί όπως υποστήριζε η κυρία Λόρεν της χαλάγαμε το μάθημα.

Στα δίχτυα του έρωτα... (ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ)Where stories live. Discover now