INTRODUCTION

866 16 1
                                    

Khym's Note : Hi readers i just want to say that the idea of this story isnt mine. Its based on the online game that im addicted. The game is called BAD BOYS. Happy Reading


INTRODUCTION
(The only GIRL at ALL BOYS School)




Im just an ordinary Highschool Girl at least i was...

"Sige na pumayag ka na, sandali lang naman iyon" Guy 1


"KTV lang naman eh" Guy 2


"Pero hindi ako pinapayagan lumabas pagkatapos ng klase, pasensya na" sagot ko. Humakbang ako para iwasan sila.



"Sandali lang" Guy 3. He block my way. "Sumama ka na hindi naman malalaman ng parents mo" dagdag pa niya. Natatakot na ako sakanila dahil sa totoo lang hindi ko naman sila kilala.



"Sige na, tara na, ako na ang magdadala nito para sayo"

Bigla na lamang kinuha ni guy 2 yung bag ko.



"Sandali! Ibalik mo 'yan please" sinubukan kong agawin sakanya ang bag ko kaya lang pinagpasapasahan nila iyon.



"We wont give it back to you unless pumayag ka na sumama samin" Guy 1




Gusto ko ng maiyak sa mga ginagawa nila, tumingin ako sa paligid at wala man lang kahit na sino ang pedeng tumulong sakin.





Ano ng gagawin ko?






"Tss kayo na naman?"



Eh?, lumingon ako sa boses na nagmula sa likuran ko. Lumapit siya sa'min.




"Give her bag" utos niya dun sa tatlong lalaki. Tumawa lang sila.



"Ano na naman ang problema mo, Seth?" Guy 1.


"Nandito ka na naman ba para magpasikat?" Guy 2.

The random guy infront of me smirk.



"Not at all. You guys are a bunch of losers, it seems that this girl doesn't like you. Just give the damn bag"




"You! Im gonna make you eat those words, asshole!" Guy 3.






"Look!" Ako, sabay tulak kay Guy 3 saka tumakbo to save my life




"Wrong choice"




Hindi ba ako nakakalayo ng biglang...




"AHHHHHH!!!!!"





Nang lingunin ko si random guy at yung tatlong goons, nakita ko na lang na kahandusay na sila aa sahig. He was so fast.




"Don't just stand there! Run!" Sigaw sakin ni random guy.



"Huh?"




"Dont "huh" me! Go!" Sa sobrang taranta ko napatakbo tuloy ako ng wala sa oras. Akala ko okay na, napabagsak na niya yung masasamang lalaki na 'yon. I was wrong.




I need to run for my life!




















*panting*






Tumigil na ako sa pagtakbo ng masigurado ko na malayo na talaga ako sa masasamng lalaki na 'yon





"I think we've gotten far enough from them"


Nagulat ako ng biglang may magsalita sa likuran ko. Same as mine, he's panting too. Tinakbuhan din pala niya ang masasamang tao na 'yon.



He noticed me looking at him.




"What?" He's still panting.


"w-wala" sagot ko. Sungit naman niya.



Hinimas ko ang binti ko, malayo layo din pala ang tinakbo ko kaya siguro sumakit ng ganito ang paa ko. I look up to see that there's a bench in front of me. I tother over towards it and take a seat.





"Y-yung nangyari kanina..." i was about to thank him by saving my life with those goons but he cut me.




"Wet paint" he said.


"Huh?"



"Look there's a sign" he said saka tinuro yung sign na nasa bench na may nakasulat na "WET PAINT"




Then there i realize na nadikitan na ng pintura ang skirt ko. Aish! I didn't notice it.


"Ano ba 'yan! Ang uniform ko"


Bigla na lamang may binato siyang bagay sakin.



"Put it on and go home" sabi niya. Tinignan ko yung hinagis niya sakin. Isang jacket.



"P-Pero-" he cut me again.




"It'd be embarassing walking alone covered with paint like that, right?"


Tinignan ko ang skirt ko. He has a point.



"Go home, you might get in trouble again if you stick aroud here."



"S-salamat"




He turns his back on me and walks away.


That guy look kinda scary but he has a good heart. He' s nice. Nextime i see him, i'll make sure to give his jacket back.





That would be the last memorable experience before transferring to my new school.







THE ONLY GIRL AT ALL BOYS SCHOOLTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon