Chapter 24

289 6 0
                                    

" At para pa-ulit ulit mo rin matandaan kung paano laruin ang isang bagay."

" Bakit niyo po ba kasi nalalaro ang mga gentong bagay?" Tanong saakin ni Mikee. Sabay upo sa sofa na puti. At duon pa talaga sa pinaka favourite kong upuan.

" Kasi alam ko mananalo at mananalo ako." Confident kong sabi.

" Last Tanong n ito. Bakit mo pinigilan si Charlaine. Na hindi muna sabihin kay Ruru ang tungkol duon sa cologne." Natatandaan ko pa ang tinutukoy niya.

That time, nung na sa mall kami.

" I don't know. I don't even know. Basta na lang pinigilan ko siya. Siguro na rin sa inis ko sakanya. Basta ewan. Hindi ko ma-explain." Paliwanag ko naman.

Totoo, as in hindi ko talaga alam ang kasagutan sa tanong ni Mikee.

Siguro, meant to be na iyon. Kung hindi ko man nasabi kay Ruru ang tungkol duon. Ibig sabihin talagang nakatadhana kaming mag kapareho ng Average.

" Uhm, gusto nga po pala kayong maka-usap ni Sanyan. Kanina pa siya dyan sa labas. Papasukin ko na ba?" Sabi niya. At tumango na lang ako. At kumanta. Yung chorus lang.

Now let the love begin
Let the light come shining in
Who knows where the road will lead us now
Look at what we've found
Make this moment turn our hearts around
It may never come again let it in
Let the love begin

" Hangganh ngayon talaga insan. Wala parin kinupas ang kagandhan ng iyong boses. Isama na natin ang kagandahan mo." Natatawa lang siya.

" Pumunta ka ba dito para Mambola o Para makita ako at maka-usap?" Tanong ko sakanya.

Ilang segundo lang bigla na lang sumagot si Sanaya.

" Alam ko na kung anong ginawa mo kay Ruru. Ikaw talaga insan. Ganun ka na ba talaga ka sama?" Sabi ni Sanya.

" Teka? Ano bang pinag sasabi mo?"

" Duon sa contrata. Ano nakakawan mo ang pamilya nila Ruru?"

She's With MeWhere stories live. Discover now