She's With Me

Chapter 27

" Bakit ka ba nandito, unggoy ka." Sabay taas kilay ni Sanya.

" Ano ba yan. Kakagaling ko lang sa flight, gento agad ang bati niyo saakin."

" Bakit? Anong gusto mong gawin namin ni,Gabbi. Lumuhod kami sa harap mo. Aba, kinabuhay mo ang pagiging maldita mo na yan." Taas kilay ulit ni Sanya.

Ang totoo dyan, masyadong mainit ang ulo ni Sanya kay Laura. Ganun na din ako.

Mga bata pa lang kasi kami, lagi nang si Laura ang laging pinapaboran ng lahat ng tao. Lagi na lang siya ang pinapansin.

And worse, lagi na lang si Laura ang nag papahirap saamin. Ginawa niya kaming laruan.

Diyosme! Inutos utusan niya kami sa mga bagay na ayaw namin.

Hindi nga lang kami makapag sumbong ni Sanya, dahil sa tinakot kami ni Laura.

Na kapag nag sumbong kami, hindi naman kami paniniwalaan ng magulang namin.

Kaya wala na kaming magawa.

Until umalis siya papunta nang Europe. Duon na siya tumira.

At duon na rin nag tapos ang paghihirap namin ni Sanya.

" Kung iniisip niyo parin yung nakaraan natin. Kalimutan niyo na. Seven Years na ang nakakalipas.

" Oo nga Seven Years na ang nakakalipas, Seven years na gusto kitang gantihan. And Worse. Patayin ka." Na gulat naman si Laura sa sinabi ni Sanya.

" Aba matapang ka na ngayon Sanya. Hindi tulad nang dati, lampa ka pa nuon. At hindi ka marunong lumaban."

" Pwede Laura. Umalis ka na lang. Aba't pumunta ka na nga lang sa Europe hindi ka tumira duon nang tuluyan at kailangan mo lang bumalik dito. Ano bang kailangan mo?" Sabi ko.

" Wala, wala akong kailangan. Ay... meron pala. Kailangan ko pala ang buhay ni Sanya." Loko lokong biro ni Laura. At umalis na siya.

" Grabe talagang babae na iyon. Kung hindi lang talaga kami mag kamag-anak. Iisipin ko iyong taong pusa. "

At napatingin ako sakanya. At tumawawa na lang kami.