"Ulan normal bir insan sivilcesinden rahatsız olduğunu kendisi söyler benim ailem söyledi.'Yüzüne bakamıyoruz.','Yemek yiyemiyoruz' falan.
Şakir, Kasım'ın olayına gülümsedi.
"Bunun üzerine tabi zorla hastaneye götürdüler. Doktor baktık şöyle 'Sende artık çıkmaz 'dedi. 'Niye?' dedim.'Çıkacak yer kalmamış.' dedi. "
"Evlatlık olmadığına emin misin?" dedi Sami gülmesine devam ederek.
Teneffüste koridorun bir köşesinde üçü toplaşmış gelip gidene bakarak sohbet ediyorlardı.
"Valla bende anlamadım ki. Bazen şüphelenmiyorum değil yani" diyerek gözlerini yere bakarak bi eli cebinde gezen Ata'ya çevirerek.
"Hayırdır Ata yine mi yirmi beş kuruşunu kaybettin." dedi Kasım.
"Yok lan bu sefer bir lira.Gelsene sınıfa bi bakalım."
"Gelirim ama yarısına çökerim." pis pis sırıtarak.
"La bi git işine." gözleri yerlerde hafif bozulmuş bir şekilde sınıfa girdi.
"Tamam la tamam ağlama." diyerek beşinden gitti Kasım.
Şakir bakışlarını Sami'ye çevirerek. "Kasım doktor dedi de aklıma geldi. Seninle hastaneye gidelim mi?"
"Şoför dese otobüse mi binecektik." dedi sinsi gülümsemesiyle.
Şakir gözlerini kıstı sinirlenmiş bakışı atarak sessiz kaldı.
"Noldu niye gidiyoruz?" diye bi an meraklanmış gibi yaptı Sami.
"Şu Teog sınavı stres yaptı bende. Abim o mal kafasıyla nasıl Anadolu lisesi kazandı anlamadım. Eğer ben kazanamazsam kesin rahat bırakmayacak. Bi psikiyatri ya da psikolog her neyse ona gideli."
"Deli doktoruna mı gitcez?" şaşırmış bi şekilde. Ardından devam etti."Genelde evde yatmak için sağlık ocağında rapor alırdım ama o uyuz herif vermiyor artık"
"Evet ne dersin gidelim mi?" diye hafif acınmış gibi yaptı."
"Tamam gidelim ama ilk ben gircem" dedi.
Şakir bunu onayladıktan sonra planını anlattı.Ertesi gün okulu asıp hastaneye gittiler. Sıralarını alıp beklemeye koyuldular.
"Milletin hepsi mi dertli anlamadım ki. İçeri giren ne anlatıyor. Yok 'kaynım beni kemerle dövdü', yok 'Tofaş'ın tüpü bitti', yok 'Karım bana yemek yapmıyor'" diyerek isyanını dile getiriyordu.
"Randevu alsaydık bu kadar beklemezdik" diyerek saatine baktı.
Ardından bi 35 dakika daha bekledikten sonra Sami'nin sırası girdi ve 10 dakika boyunca içeride durdu.Hemen ardından Şakir 'in sırası geldi. Sami çıkarken suratı asık hafif de kızgın Şakirle göz teması kurarak dışarı çıktı. Ardından Şakir hemen içeri girdi. Bayan doktorun masasının önündeki boş saldalyeye oturdu.
Şakir bi başlangıç cümlesi bekledi 'Evet ' veya 'Dinliyorum' gibi ama kadın sadece baktı.
"Ee ben..." dedi. Biraz duraksadı kafasında söyleyeceklerini toparladı. Biraz daha bekledi ve anlatmaya başladı.
"Yaklaşan Teog sınavından dolayı stresliyim. Üstelik şımarıkta bi abim var ve beni sinirlendirmek için elinden gelenini yapıyor. Baskıcı bi ailem var sürekli ders çalış diyolar" dedi.
"Kafana takma " dedi bayan doktor. Ardından bi kağıda reçete yazıp Şakir'e uzattı.
Bu kadar mıydı diye sordu kendi kendine Şakir. Bunu dışardaki Sami'de der.Üstelik doktor falanda olmasına gerek yok yani.
Soru cevap şeklinde giderler ya da önerilerde falan bulunur sanıyordu. Lanet olsun filmlerde böyle olmuyordu diyerek kapıya yöneldi.
Dışarda Sami bekliyordu hemen yanına gitti. "Kadın sadece kafana takma dedi ya" diyerek uğradığı hayal kırıklığını anlattı.
"Sana yine iyi demiş. Bana 'Anladım' dedi sadece. Kelime isfrafı yapmaktan çekiniyor heralde bencil karı. Bu nasıl doktor olmuş anlamadım. Moral verceğine moralimi bozdu. Babam dövmediği halde babam dövüyor dedim artık en son sessiz halinden sinirlenerek ona da 'Anladım' dedi. Bide bunu yazdı" diyerek elindeki kağıdı uzattı.
Hastane merdivenlerin aşağı iniyorlardı. Şakir, elindeki kağıda bakarak " Bana da aynısını yazdı" diyerek hastane çıkışına yöneldiler.
"Lanet karı" dedi Sami.
