HERKES GİDER

ESKİLER GÜZELDİ

Yağmurun her damlası sanki ayrı bi acı barındırıyordu. Dolmuşun camına o kadar sert çarpıyordu ki sanki yardım edin diye bağırıyorlardı. Kafami kaldırarak rengi siyaha yakın olan  bulutlara baktım .

Her zaman bulutlara benzetmişimdir kendimi. Bulutlar etrafa renk veren etrafı aydınlatan güneşi örter . Bende içimde aydınlık veren şeyleri örttum . Herkez bulutlara bakıp şekil vermeye çalışır tahminde bulurnur ve güler.  İnsanlarda bana şekil verip gülüyorlardı. bulutlar resimde görüldüğü gibi genellikle hoş görünümlüdür. Onlarsız, ne yağmur yağar; ne yıldırım, ne de gökkuşağı olurdu. Bazıları sadece çok yükseklerde gezinirken, bazıları neredeyse yere dokunur. Bende böyleyim bazıları için deil ben herkes için yerde olan biriydim ben buydum işte . Hiçbir bulutun şekli, bir diğerininkine benzemez.  Bu konu benim için geçerli değildi bende herkes gibi sıradan bi insanım . Annemse her zaman benim eşsiz olmamı isterdi. Babamsa beni insan olarak bile görmüyordu ...

Bunlari düşünürken durağa gelmiştim kafam çok dalgın olduğu için para vermeyi unuttum indim ah tanrım düdük sesini duyunca aklım başıma geldi ve koşarak dolmuşa bindim ve para aramaya başladım ne güzel ki para yoktu . Aklıma cebimde kalan son param geldi ve dolmuşcuya uzattım.  Inerken son kez dolmuştakilere baktım ve herkesin aban baktığını fark ettim . Odak noktasi olmaktan nefret ederdim elim ayağıma karşıcınca kafami otomatik kapının üstüne vurdum lanet olsun bu kadar rezillik yetmezmi ama ya . Dolmuştan inince insanların benim hakkımda ne düşündüklerini canlandırdim. Tabikide aptal kızın teki demişlerdir. Ne beklenir ki .

Yağmur o kadar şiddetli yağıyordu ki . Yağmurda yürümeyi çok severdim . Yavaş adımlarla hiç gitmek istemediğim eve doğru yol aldım . Başka zaman olsa bukadar yağmur yagarken yolu uzatirdim. Ama çok yorgundum ve eve gidip uyumak istiyordum ki bu mümkün olmuycaktida.

Ağır adımlarla sonunda eve ulaşınca yavaşça kapıyı açtım ve içeri girdim . Sessizce odama geçmek istiyordum aslında hiç bi yaşam belirtisi vermek istemiyordum sadece uyumak istiyordum. Aslında bu pislik evde odam bile yoktu kahretsin fazladan bi odada kalıyordum . Yavaşça odamin kapısını pardon odanın kapısını acacakken arkamdan gelen doğru banyoya diye anneme ait olan ses bütün uyku hayallerimi suya düşürdü. Çantami kapının arkasına bırakıp uyuşuk hareketlerle banyoya girdim . Aynanın karşısına geçtim. Bi an geri çekildim bu nasıl bi tiptir yarabbim . Allahtan hiç makyaj yapmıyorum akan rimelim yada fondetenim falan yoktu ben makyaj yapmazken bu kadar cirkinsem diğer türlüsünü hayal gücüm yetmiyo aynaya iyice yakınlaştım ah hadi ama bu anlimdaki sivilcede neydi .

"Dünyama hoşgeldin seni küçük hayatımı karartan canavar" boylelikle sivilceye giris merasimi yapmış olduk.

Suyu sonuna kadar açtım sıcak suyun altında burusuncaya kadar beklemek istiyordum ta ki annemin kapıyı tıklayıp çık artık demesi üzerine suyu kapattım .

"Elveda aşkım seninle daha sonra görüşürüz " deyip musluğu tuttum.

Üstüme anneannemin aldığı en sevdiğim pijamalarimi giydim . Ve koşarak banyodan çıktım. Mutfağa girip dolaba baktım ve herzamanki gibi bomboştu. Şaşırdım mı Hayır tabikide. Yumurta kırıp yedim yerken telefonla oynadım . Özlemişim aşkımı ya canım telefonum . Az aşkımızı tazeleyelim . Yediklerimi topladiktan sonra içeri geçtim. Kardeşlerim uyuduğuna göre artık bende uyuyabilirdim .  Annemin karşısına geçip .

"O nerde " dedim aklıma gelen bi anlık soruyla.
"İşte tabiki kızım" dedi sanki bana cevap verir gibi değilde kendini inandirmaya çalışır gibi söylemişti.
"Bu işi de sıktı işim işim var diye geziyo ortalıkta beş kuruş para göremiyoz bıktım" diye sesimi yükselttim . Odama koşarak girdim . Sonra pişman oldum tek varlığıma sesimi yükseltmekten nefret ediyordum ama kendimi tutamiyodum . Sinir hastasıyım ve sinirlenince gözüm hiç bişiy görmüyordu. Ve bi o kadarda sabırsızdim bu yüzden artık kendimi uykunun kollarına bırakmak istiyordum . Bekle beni uyku ben geliyorum .