Kimin Yüzünden...

64 16 9
                                    




Bazı kız çocukları baba konusunda şanslıdır. Bazı kız çocukları ise...

Hani ilk güveni, ilk sevgiyi, ilk sahiplenme hissini babadan öğrenir ya çocuklar; hani kızlar babalarına düşkün olur ya...



Gözleri"m" yanıyor.
Yaşlar akıyor yanakları"ma."
Neden baba?
Neden...

İşte o ruhu kırık, küçük kız çocuğu...
Öğrendi.

Tek öğrettiği his...
Nefret!

Ne kadar acı,
Ne kadar yara,
Ne kadar...




İnsanın elleri titrerken kelimeleri de titriyormuş meğer.

Cümlelerinin sonu nadir noktayla bitiyor kırık kızın.
O üç nokta...
Cümleyi bitirmiyor belki ama,
Kırık kızı bitiriyor...

Gözyaşlarını silmektendir belki de.
Kendi gibi kırık olan cümlelerini,
Tamamlayamaması.

Gözleri"m" yaşlı.
Parmak uçları"m" sırılsıklam.
Kelamlarım...
Acı.
Can yakıcı!

Ruhu kırık kız çocuğu ürkek.
Kimin yüzünden?
Ruhu yara bere kız çocuğu korkak.
Kimin yüzünden?
Ah be...

Bu deli kızın şiirleri tuzlu yaş.
Kelimeleri,
Harfleri,
Kafiyeleri...

Yazarken "ah"lar çekiyor.
Şiirine yansıyor bu.
"Ah" ediyor(um) baba(ma)sına.



Kaçmıyor"um" artık.
Saklanmıyor"um."
Bana o iğrenç gelen baba kız manzaralarını eskisi gibi üzgün üzgün seyretmiyorum!

Öylece...
Yüzümde gram ifade olmadan,
bakıyor"um."




Yoruldu"m."

Yoruldu harfler"im."

Yoruldu kelimeler"im."

Yoruldu!

Yoruldum.













MİNA BAHAR.

~ Ruhumdan Dökülen Şiir Taneleri ~ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin