Bölüm 1

55 16 10
                                    

Arkaşlar bu benim ilk kitabım bu yüzden güzel olamayabilir ya da sıradan gelebilir.Umarım kitabımı beğenirsiniz.Bu arada yazım hataları olabilir.İyi okumalar✋✋

Derya

Herzaman ki gibi sabahın ilk ışıklarında uyanmıştım önce mutfağa gidip filtre kahvemi alıp sıcacık olan şöminenin baş ucuna oturdum.Ayağımda pofuduklarım,üzerimde ayıcıklı pjamalarım ve ev topuzumla düşüncelere daldım.

Birden eskiler geliverdi aklıma küçüklüğüm, eskiden biz İzmit 'te otururduk ve ben o şehirde yani memleketimde çok mutluydum,hatta küçüklük aşkım "Emir" onunla çok mutluyduk.O benim ilk dostum ,ilk sevdiğim ve çok önem verdiğim biri idi.Biz sürekli hergün onunla birlikteydik ve çok eğlenirdik ama o lanet olası gün olmasa ve keşke gelmeseydi.

O gün babam Mert işinden dolayı İstanbul'a gitmemiz gerektiğini söyledi ve ben" böyle bir şey olamaz ben gelmeyeceğim", dedim.Babam ise büyük kahkalar atarak "eşyalarını topla ve arkadaşlarınkla vedalaş yarın buradan gidiyoruz" ,dedi.

Ben hıçkırak ağlamaya başladım ve kapıyı hızla çarparak evden çıkıp bizim sokaktaki çocuk parkına gittim bir salıncağa otururup hem ağladım hem sallandım.O sırada yanıma Emir geldi ve bana ne olduğunu ,neden ağladığımı sordu.Ben de ona babamın işi yüzünden bir başka yere taşınmamız gerekiyor dedim anda o da ağlamaya başladı birlikte oturup ağlarken birbirimize sımsıkı sarıldık.Emir ağlar bir şekilde " Hoşçakal en iyi dostum,hoşçakal en iyi sırdaşım,hoşçakal tek sırlarımı bilen kişi",dedi ve ben eve gidip toparlandım ama bunu babama bir gün ödeteceğim bir gün büyüdüğümde onu dinlemeyeceğimi ve ondan bağımsız olacağımı göstereceğim dedim ve artık onunla birlikte değilim.

Arkadaşım,dostum,kardeşim gibi olan "Esin"ile birlikteyim.Aynı evde yaşıyoruz ve 1 ay sonra aynı üniversiteye başlayacağız.

Esin

Erkencisin  yine.

Derya

Ee beni bilirsin.

Esin

Doğru liseden beri çok iyi dostuz ve aynı evde yaşıyoruz sonuçta.

Derya

Hadi gel kahvaltı yapalım.

Esin

Sen önce yatağını topla pasaklım.

Derya

Al sana yastık ,diyerek bir yastık fırlattım.

Tabi bu olay böyle devam etti saatlerce yastık savaşı yaptılar.En sonunda zar zor da olsa kahvaltılarını ettiler ve süslenip dışarı çıkmayı planlayıp giyinmeye başladılar.Tam tamına 2 saat sonra anca giyinip evden çıkabildiler.

Bu bölüm biraz kısa sürdü ama bunu telafi edicem.Umarım zevkle okumuşsunuzdur.Bir bölüm sonra görüşmek üzere.Diğer bölümü yazmam belki uzun zaman alabilir.Görüşmek üzere...✋✋

İlk Aşkım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin