Sabah kalktığımda evde kimse yoktu.
Okul zamanııı!
Hızlıca giyinmiştim. Kahvaltımı yapıp evden çıktım.
Yürüyordum. Etrafı inceliyordum. Dünden kalma yağmur, toprağın kokusu çok rahatlatıyordu insanı.
Okula varmama bir iki kilometre kalmıştı.
O not aklıma tekrardan takıldı kimdi bu?
Ne istiyordu benden?
Düşünerek okula yaklaşmıştım.
Sınıfa girdim sanırsam en geç kalan kişi bendim.
Herkes sınıfa girdiğimde bana sanki müdürü bıçaklamış gibi bakıyordu.
Tüm dikkat üstüme çevrildi.
Sınıfa kim bu kadar gecikse ona da öyle bakarlardı.
Yani sadece bana özel bir durum değildi.
En arka sıraya geçtim. Yanımdaki kız Defne idi.
Çok tatlı bir kız. Bana şu ana kadar bi zararı olmadı yani.
-Günaydııın!
-Günaydın.
Öğretmen sözlü yapacağını söylemişti.
Şansıma bir de bakın!
Hiç çalışmamıştım. Birde matematik dersi yani.
Kim sever bu dersi? Tabiki de inekler.
Ben hiç inek olmamışımdır mesela. Olmak ta istemem.
Ne o öyle sabah akşam çalış asosyal bi psikopat ol, sadece derslerine önem ver hayatını yaşama.
Peh!
