Awaken from death

hoofdstuk 1

Ik ren snel weg. Ik haast me naar mijn eigen leerlingenkamer. De jongen rent achter mij aan. 'Waar ga je heen?'

'Ergens!' roep ik als antwoord. Een korte lach weerklinkt in de gang.
'Petrificus -' Hoe durft hij!? 'Expelliarmus!' schreeuw ik. Zijn staf wordt weggesmeten. Een grijns bedekt mijn gezicht.

Vervolgens ren ik weg, naar mijn kamers.

Eenmaal aangekomen zie ik het bekende schilderij van de vliegende draak. 'Wachtwoord,' gromt hij. 'Odin,' luidt mijn antwoord. 'Dat was het wachtwoord van 25 jaar geleden. Maar ik herken jou, je mag voor één keer binnen zonder wachtwoord,' zegt hij. Ik glimlach en ren naar binnen.

Ik herken mijn leerlingenkamer, de zilveren en gouden accenten zijn werkelijk nog steeds prachtig.

'Wat doe jij hier?' vraag ik.  Een jongen met zwarte haren, die heel sterk lijkt op de jongen van net, staat bij de open haard, hij draait zich om. 'Wie ben jij?' vraagt hij, míjn vraag negerend.

'Elisabeth Potter, en wat doe jíj in Wolvehowl? Je bent overduidelijk een Slytherin.'

De jongen kijkt me vreemd aan. 'Dat kan niet, mijn vader is, samen met mij, James en Lily, de laatste Potter! Jij liegt!' Woedend staar ik naar hem. 'Slytherin, ga uit mijn leerlingenkamer, je bent hier niet welkom. Als je nu niet oprot, kan je zeker weten dat het slecht ga aflopen...' Ik haal mijn staf uit mijn mantel, die raar maar waar op zijn plaats is terechtgekomen.

'Trouwens, dit huis wordt al 25 jaar niet meer gebruikt. Hoe kan ik zeker weten dat je niet liegt? Ik bedoel maar, jij lijkt veel te jong om hier te kunnen zijn.' Ik begin mijn geduld te verliezen, maar ik adem in en uit en vraag: 'Kan je mij brengen naar Dumbledore, alsjeblieft?' 

Even lijkt hij verbaasd, maar dat verbergt hij snel. Bijna onzichtbaar knikt hij. Terwijl ik hem volg, lopen we door talloze gangen, tot ik in iemand opbots.

'Pa?' roept de jongen verbaasd.

'Albus?' 

Dan pas kijk ik op en zie...