UNTIL ( Slow Update)

Chapter 4

   *** Angelica's P. O. V ***

" Y-you?!!!!!!!!  " Hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya.

" Yes,  no other than " He answered while his smirking

Jerk! That smirk again.  Bwisit!!

" Bakit nandito ka?!  " di makapaniwalang tanong ko sa kaniya.

" Because this is OUR university "

What?!  He is the son of the owner of this school?!

Yung lalaking nakita ko sa park na mayabang na may alagang cute na poodle na gwap-- nevermind. tss

" Ano na? Hindi ka makapaniwala no? " mayabang na tanong niya sa akin.

" Oo!  Paano ba naman yung daddy mo ang bait at humble e ikaw?!  Jusme!  Nevermind!  tskk "

Totoo naman kase.  Si Mr. Stanford ang humble at sweet e siya?  ubod ng yabang .

" Humble ako di lang sayo. Isa pa,  paano ako naging mayabang?  I'm just stating the truth.  " Inosenteng sagot nito.

" Arghh!  Ewan ko sayo ! Umalis ka nga dyan dahil kanina pa ako gutom!  " Bwisit na usal ko sa kaniya.

Tangna!  nakakabadtrip.  Okay sana sya e kung di lang mayabang 

Iniwan ko na siya sa loob ng room na tawa ng tawa.  Buti nalang walang student sa classroom kanina..

So,  siya pala ang bali-balitang anak ni Mr. Standford na umuwi galing America.

Mamaya ko nalang nga isipin yun.

Malapit na sana ako sa cafeteria ng biglang nag ring ang bell.

Pakshet! Gutom na gutom pa man din ako.  Bwisit kaseng lalaki yun e!  nakipag argumento pa sa akin!  Masasapak ko talaga to. 

Hindi naman ako pweding palate dahil Math class na namin at terror ang teacher namin doon. 

Dali -dali akong tumakbo pabalik ng classroom namin. 

Sira na ang poise ko nito!  Bwisit na lalaking yun!

Nasa ground floor ang cafeteria then our classroom is on the 3rd floor.  Kahit sino masisira ang poise dito  .Bwisit ! dahil sa lalaking yun sira ang ganda ko. 

Nasa second floor nako ng biglang nakita ko si Kiefer na pumasok sa bakanteng classroom sa second floor.

Nandito na pala siya hindi ko pa alam.  How could he!  Ganyan naba ako kawalang kwenta sa kaniya?!

Alam kong oras na pero hindi ko alam kung anong nagtulak saken para sundan si Kiefer ng hindi niya nalalaman.

Nang makapasok na siya sa classroom
na bakante,  patago akong sumilip sa pinto nito.

Ano kaya ang gagawin nito dito?  Ang tagal ng hindi ginagamit ang room na ito.

Siguro iyon ang rason kaya sinundan ko siya.  It's bacause on my curiosity.

Pero bakit ganun?  Habang sinisilip ko ang pinto na yun kinakabahan ako.

Itinuloy ko ang pagsilip sa room na iyon kahit nahihirapan na akong hindi gumawa ng ingay.

Nang makita ko ng maayos,  nakita ko si Kiefer na nakatingin sa bintana at nabigla ako ng may yumakap na babae sa likod niya.

This can't be!

Pinakalma ko ang sarili ko dahil hindi ko pa nakikita ang reaksyon ni Kiefer. Pero parang nanikip ang dibdib ko nang makita kong humarap si Kiefer at yumakap pabalik sa babae ng may ngiti sa kaniyang labi.