------------> RIDGE again
Xxxxxxxx DARRYL’ POV xxxxxxxx
Maaga kong dinalaw ang puntod ni Sydney at inalayan ng mga bulaklak. Mahigit buwan na rin ang nakakalipas mula ng huli ko syang dalawin kaya nakaka guilty din kahit papano.
“Kamusta na Sydney? Alam mo bang may nagising na ang babaeng ipinalit ko sa katauhan mo? Pasensya na huh? Mahal pa rin kita, pero mas mahal ko na siya. Patawarin mo sana ako”
“Ganun ba? Tsskk… malaking pagkakasal yan Darryl lalo na sa ipinalit mo sa kanya”
Bigla akong napalingon sa likod ko at gulat na gulat ng makitang nandito si Sydney o ang babaeng nailigtas ko noon. Anong ginagawa niya dito? Ang akala ko ay nasa bahay lang siya at bakit hindi ko man lang naramdaman ang paglapit niya?
“W-what are you doing here Sydney?!” pilit kong itinatago ang kaba sa tinig ko at sa halip ay ang galit ang pinaiiral ko sa ngayon.
“Don’t call me Sydney! Hindi ako siya kaya wag kang masyadong mag ambisyon!”
“M-magpapaliwanag ak----“
“Don’t bother. By the way Brezhia Villasis ang real name ko, at yung tulong na ibinigay mo sa akin ay bayad ko na!”
Tinalikuran na niya ako at marahang naglakad papalayo. Hindi ako makakapayag na mawala sya sa akin! Hinabol ko ito at hinawakan sa braso.
“At saan mo naman balak magpunta? Papatayin kita kapag nagpumilit kang umalis!”
Ngunit walang anumang bahid ng takot ang mukha nito at sa halip ay nginisihan lang niya ako.
“Hindi mo ba ako kilala? Sikat sa batas ang pangalang Brezhia Villasis when it comes to hunting a bad person. Sampung beses na mas matindi pa sa banta mo ang natatamo ko kayak um baga naaawa na lang ako sa iyo Darryl”
“I am dead serious! Handa akong patayin ka!”
“Go on”
At tsaka nya maliksing ipinaikot ang mga braso ko na nakahawak sa kamay niya na ikinaigik ko. Ngayon ay baliktad na ang sitwasyon at siya na ang nakahawak sa kamay ko ng mahigpit. Inilapit niya sa kaliwang tenga ko ang labi niya at marahang bumulong duon na ikinagulat ko.
“I am a professional bounty hunter at kaaway ko ang mga taong kaawway ng batas. Gusto mo din bang sumunod sa kanila Darryl?”
Talo na ako…
Hindi koa alam na ganun pala siya pero isa lang ang alam ko.
“Wala na ba talaga akong pag-asa? Mahal kita Sydney o Brezhia pa man”
“Malaki ang utang na loob ko sa iyo Darryl, pero malaki din ang kasalanan mo sa akin kaya patas na tayo ngayon. Kum baga quits na talaga tayo. Pakawalan mo na ako at kakalimutan na din kita pero tatanawin ko pa din malaking bagay ang ginawa mong pagtulong sa akin”
Binitawan na niya yung kamay ko at umalis na din muli habang ako ay lugo-lugong napaluhod na lang sa damuhan habang sapo-sapo ang mukha.
Tama siya.
MALI AKO…
Xxxxxxxxxx SABRINA’S POV xxxxxxxxxxx
Three days na lang at ikakasal na kami I Ridge kaya masyado na akong excited. Sa wakas ay magiging totoong mayaman na din ako.
Nakakatuwa talaga, pero isa na lang ang problema ko. Si Maurice.
Gusto niyang itakda kung kailan kami maghihiwalay ni Ridge at kapag hindi ako pumayag ay ibubulgar dw niya ang mga kagaguhan ko kasama nito. Pweee!
Wala akong pake, sa oras na magsalita ito ay tyak a kasal na kami ni Ridge at wala na din silang magagawa pa. buhay nga naman napaka ganda talaga. Ang swerte-swerte ko.
“Sabrina! Nag bago n ang isip ko, wag ka na palang magpakasal sa lalaking iyon. Humingi ka na lang ng sustento sa kanya”
Biglang nagpantig ang tenga ko sa sinabi ni Maurice at galit nag alit ko syang nilapitan sa table nya sa loob ng opisina nito.
“What?!are you nuts? Mas malaki ang makukuha ko kung magiging ganap na mag-asawa na kami!”
“ Masyado ka talagang mukang pera kahit kailan. Ayokong may ibang makahawak sa iyo bukod sa akin. At mahirap na kilala kita”
“Istupido! Tigil-tigilan mo ang katangahan mo Maurice at oras na isiniwalat mo ang sikreto ko ay sisirain ko ang pagsasama ninyo ng asawa mong si Mariel”
I smirked, wala syang lusot. Pareho lang kaming swapang.
“I don’t mind, by the way pinoproseso na nga pala ang pagpapawalang bias ng kasal naming dahil si Mariel na mismo ang umayaw. At since sa states naman kami nagpakasal ay wala ng hassle ang pag didivorce duon”
Nanlalaki ang mga mata na tiningnan ko ito.
“Anong masasabi mo Sabrina?” matamis ang mga ngiti na nakikita ko sa labi nito pero pagkasuklam naman ang sa ain.
Hayup ka Maurice!
“Hindi. At final na ang desisyon ko”
“Fine. Pero wag kang umasa na matutuloy pa ang kasal ninyo”
“Bwisit ka! Wag kangtanga Maurice dahil mababahagian ka rin naman sa perang mahuhuthot ko sa pamilya Sibrahi”
“Hmm.. let me thik of it first. Pero binabalaan kita Sabrina, ang ayoko sa lahat yung madumi maglaro kaya wag kang pangahas”
Inismiran ko lang ito at dumiresto na ng alis.
Kailangan kong gumawa ng paraan dahil kung hindi masisira ang ma plano ko.
Xxxxxxxxxx MAURICE’S POV xxxxxxxxxxxxx
Iniangat ko ang awditibo at i-dinial ang numero ng private office ni Ridge.
“Hello?” sabi nito matapos sagutin ang tawag ko
“Kamusta? Si Maurice ito pare”
“Maurice? Kamusta? Ang tagal mo na atang hindi nagpaparamdam? Last time na nakita kita ay yun pa nung sinagip mo ang buhay ko” saka sya tumawa ng marahan.
“Yeah, may sasabihin lang kasi sana ako”
Xxxxxxxxxx BLUE’S POV xxxxxxxxxxxxx
Nanghihinang napasandal na lang ako sa headboard ng kama ko habang tinitingnan ang mga nakasaad na rport tungkol sa pagkatao ng babaeng kahawig ni Mommy.
Siya si Sydney Marie Ismael. At tama, hindi nga talaga siya si Mommy.
Naihilamos ko na lang ang palad ko sa mukha ko at marahas na napa buntong-hininga. Nakakainis lalo na at nag expect ako masyado. Siguro nga wala na talaga siya, kailangan ko na siguro siyang isuko dahil kapag umasa pa ako ay lalo lang akong masaasaktan.
Ayokong ikulong ang pag-asang makkita ko pa siya, tama siguro na mag move on na din ako gaya ni Dad.
Inipon ko ang mga larawang nakuha ko at ipinasyang itapon na lang ang mga iyon sa trash can habang ag mga kopya naman sa laptop ko ay na delete ko na.
Tama naman ito di ba?
