Smoki wśród nas, czyli smocze legendy świata ludzkiego

Luna

"Podobno pojawia się każdej
nocy. Wzlatuje z księżycem, z księżycem się chowa. Lata nad domami i sądzi ludzi snami. Uczciwy i dobry śnić będzie szczęśliwie. Nieszczery i niegodziwy koszmarami zostanie poszczuty."

Pewna dziewczynka bardzo chciała zobaczyć Lunę. Był to nocny smok. Odpowiadała za ludzkie sny. Niestety była bardzo płochliwa, toteż dziewczynka nie mogła jej wypatrzeć. Aż do pewnej ksiezycowej nocy.
    Ania, bo tak miała na imię, była u kolegów. Jeden z nich zaproponował żeby obejrzeć horror. Dziewczynka zapytana o zdanie nie chciała wyjść na słabą, więc udała, że pomysł bardzo jej się podoba. Chłopcy z zadowoleniem włączyli film.
   Gdy Ani udało się zasnąć miała koszmar. Była sama na wąskiej ulicy, oświetlonym skapym światłem. Nagle przed sobą zobaczyła kobietę w maseczce chirurgicznej, która podeszła do niej. Tak jak na filmie.
-Czy jestem piękna? - zapytała.
- Tak - zdjęła maseczkę i oczom dziewczynki ukazał się rozcięty uśmiech.
- A teraz? - Ania była przerażona. Wiedziała, że było za późno na ucieczkę. Kątem oka zauważyła wystający zza pleców kobiety nóż.
- Tak?
- W takim razie zrobię ci taki sam - kobieta błyskawicznie chwyciła dziewczynkę za kark i zaczęła zbliżać nóż.
- DOŚĆ! - Ania zobaczyła kształt na tle księżyca. W tym momencie kobieta, nóż i cała uliczka zniknęła. Dziewczynka znalazła się na oceanicznym klifie. Obok niej stał smok. Przepiękny, granatowy smok. Nie miał łap. Opierał się na ogonie delikatnie machając skrzydłami.
- Pani Luna? - Ania nie wierzyła własnym oczom. - A więc to tylko sen?
- Tak dziecko - jej głos był cichy, łagodny lecz pewny siebie. - Ale ja jestem prawdziwa. Potrafię przemieszczać się zarówno w realnym świecie jak i w snach.
- Ale myślałam, że wcale się nie pokazujesz.
- W prawdziwym świecie jestem bezbronna. Ludzie na pewno by mnie złapali. A teraz powiedz co byś chciała? Pamiętaj, że to tylko sen.
- Chcę tu zostać i latać - Luna uśmiechnęła się zamknęła oczy i zostawiła Anię z jej marzeniami...