A więc ja się wypowiem tak. Bardzo ciekawa książka, mnie wciągnęła, ale nie miałam czasu na dokładne przeczytanie, ale obiecuję, poprawię ten błąd. Opowiada o matce, która tęskni za swoimi dziećmi, które zginęły w powstaniu. Wspomina o nich, jak jeszcze żyły, co się działo przed II wojną światową. Przeżywa ich stratę. Z resztą, czego jwj się dziwić; każdy źle przeżywa stratę bliskiej osoby. Nie mam jakichś wielkich zastrzeżeń, zwłaszcza, że w opisie jest napisane, że jakiekolwiek błędy są celowe, więc nie mam do czego się przyczepić. Także, kpodsumowując - książka, którą powinieneś/powinnaś przeczytać. Zrozumiesz wtedy osoby, które żyły w strachu, że kogoś stracą i straciły.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Jejku, dzisiaj nie rozpisałam się mocno. Wybaczcie, poprawię się :(
