In dat huisje, wit geverft met wat rood er tussen ben ik op gegroeid.
Al vanaf 't inrit voelde je de warmte dat gloeit.
In dat huisje van liefde, werd er gelachen en af en toe gehuild.
Niks ontbrak er.
Het licht scheen en ieder kon ons zien groeien en bloeien.
Nu dat ieder zijn eigen pad op ging en mama en papa niet meer met er gaan,
Is dat lichtje bijna uit gedoofd,
maar ben toch blij dat mama en papa zich voor ons hebben uitgesloofd.
Als we het maar eerder wisten, hadden we nooit meer hoeven te twisten.
JE LEEST
About my end.
PoetryEen definitie over mijn 2e album / omslag foto is dat we ons leven met een boot op het water kunnen vergeleken .Het water is niet altijd even rustig en dus zo ook ons leven.
