Onder de lakens sprak ze tot hem
wanneer mama niet naar haar luisterde of
als een klasgenote haar iets demotiverend fluisterde
Onder de lakens sprak ze tot hem,
over hoe papa die weer dronken en boos thuis kwam
en mama weer sloeg.
Zij kon niets doen , omdat ze zacht en bang was voor zijn boze stem.
Onder de lakens kreeg ze altijd weer hoop en
moed
Hij zei ; maak jij je niet druk pientje, alles komt een dagje goed.
Ja, hij was haar vriendje. Ze riep hem
Dientje.
JE LEEST
About my end.
PoesíaEen definitie over mijn 2e album / omslag foto is dat we ons leven met een boot op het water kunnen vergeleken .Het water is niet altijd even rustig en dus zo ook ons leven.
