Sağanak yağmurlar gibi özlüyorum seni.
Yaz gününde kuruyan topraklara yağan sağanak yağmurları bilir misin? Her damla umuttur toprağa.Yeniden doğurmak için göğsünde sakladığı saklı cenneti.Senin birini sağanak yağmurlar misali özlediğin oldu mu? Ben en çok bu duyguyu yaşıyorum.Senin birgün bana dönmeni ve çatlayan dudaklarıma sağanak yağmurlar misali yağmanı ve içimdeki o saklı cenneti çıkarmanı o kadar hayal ediyorum ki. Şayet gelirsen yani varsan o zaman ben , şuanki ben olmam sanki.Çünki sensiz bir çölden farkı yok yüreğimin. ne Bir ses kulağımı çınlatan gittikçe yaklaşıyor hissediyorum. Ben evde oturmuş senin yazmanı bekliyorum. Fakat biliyorum ki sen yani sen hiç olmadın.Ben sadece hayal ettim. Kararsız gözyaşları gibiydin hayatıma dahil olurken. Ama şunu iyi bil hayatıma değil yüreğime dahil oldun.Vakit tamam biliyorum gidiyorsun yüzündeki hüzünden belli. Şimdiden döneceğin günü özlüyorum daha sen gitmemişken. Göz yaşlarımı yüreğime gizliyorum hasretimi umutlarıma ekleyip her zamanki yerde bekliyorum seni. Son yemekler tatsız , son çaylar hep bardakda , son şarkılar hüzünlü , son sözler hep manasız , ayrılıklar asla hep son olmazlar. Çünkü sen varsın , çünkü sonsuza kadar benimlesin. Sen yokken arkadaşım hüzün ve umut , mutluluk ise bana sen kadar uzak. Hayatım ise baştan sona bir tuzak .Ben yağmurları sadece toprak özler sanırdım bilmezdimki kirpiklerimin onlarla beslendiğini. Ben rüzgarları sadece yaprakları savurur sanırdım bilmezdimki yüreğimin ona tutsak olacağını. Ben sevenleri hiç ayrılmaz sanırdım nerden bilebilirdim sevilenlerin ansızım çekip gideceğini.İşte şimdi öylesine yaşıyorum. Günler öylesine geçiyor. Neden ağlıyorsun diye sorma gözyaşlarım öylesine akıyor çevremdeki herşey öylesine . Yağmur öylesine yağıyor yerleri ıslatmadan. Güneş öylesine doğuyor havayı ısıtmadan ve öylesine yürüyorum ben yolun sonuna aldırmadan. Ben öylesineyim kendim gibi yaşıyorum öylesine..Sevgi bir tebessüm gibi yürekte olmalı ama ben yüreğimin yerini bilmiyorum. Aşk diyorlar bir tesadüf gibi her an karşılaşabilirsin ama ben rastlamıyorum. İçimde her an her yerde sen var ama ben dokunamıyorum. Umutlar hep yarınların içinde saklıdır ama ben ulaşamıyorum ve senden uzak mutlu olamıyorum. Seni ne kadar özlüyorum. Çöl misali dudaklarım çatlak ismini sayıklamaktan. Ellerim elinden uzak gözlerim gözünden seni seviyorum diyebilmek için seni nasıl özlüyorum. İçimde bir boşluk var adını koyamıyorum. Ne açlığa benziyor ne susuzluğa bir türlü dolduramıyorum. Dalıyorum uzaklara ne aradığımı bilmeden saatlerce bakıyorum birşeyleri özlüyorum ama neyi özlediğimi bilmiyorum. Hiç bilmediğim hiç yaşamadığım şeyler belkide hiç olmayacak ama benim içimdeki boşluk hep olacak . Bir yerlerde bir sen var ama görsem tanıyabilecek miyim? Yada bulsam kabullenebilecek miyim? Oysa ben hayallerimde öyle çok çoğalttım ki seni bir türlü yaşamayı başaramadım. Belkide ölümle birlikte kavuşacaktım sana. Evet ben ben ayrılığa alışamadım. Her seferinde neden ağlıyorum. Duygularıma engel olamıyorum. Ben ne sensizliğe nede ayrılığa alışamıyorum. En derin sevgilerin yaşandığı günler senli günler. Ekmek gibi su gibi yegane bir şey her seferinde biraz daha açım sana belki biraz kırılgan ama hep üzgün. Kavuşacağımız gün bir başka ayrılığın habercisi biliyorum. Seni senle yaşamak varken sensizlikle tanıştım. Hor görülmeye yüzüstü bırakılmaya alıştım ama sensizliğe alışamadım. Ben hayalimde öyle çoğalttımki seni bir türlü yaşamayı başaramadım.Yine yağmur yağıyor damlalar birbiriyle yarışırcasına sonunun bir su birikintisi olup yok olacağını bilmeden düşüyor yer yüzüne. Sen evinin balkonunda oturmuş seyretmektesin olup biteni. Kendinden o kadar eminsin ki ne yağmur damlasını düşünecek halin var ne de yarınını. Oysa bir dakikada olsa kendini o yağmur damlasının yerine koy. Yine gök gürlüyor şimşekler çakıyor. Hava iyice karardı. Yağmur dahada hızlanıyor. Damlalar toprağa karışıp yok olmak için sanki yarışıyorlar. Tıpkı senin gibi tıpkı benim gibi. Ama o son şimdi bize o kadar uzak geliyor ki. Gafletliyiz ve direniyoruz uyanmaya. Oysa hazırlasaydık kendimizi son güne. Her şimşek çaktığında ağlamayacaktık sarılıp bir boşluğa. Hani sen hiç gitmeyide sevmezdin yağmurda ıslanmayıda görüyorumki hiçbir şeye aldırmıyorsun şimdi. Arkanda bıraktıklarına aldırmadan toprağa karışıyorsun belki de giderayak yağmuru daha iyi anlıyorsun... Hadi kır zincirini bir defada olsa gururunun arkasından sıyrılıp kendin ol. Yüreğindeki fırtınayı kelimelere taşı ve hayatını akışına bırak. Seninle ilk defa rolleri değişelim. Sen '' Seni seviyorum '' de bende " eskileri unutamıyorum" diyim. Hadi davetsizim mutsuzluğuma nedenlerim olan değil bütün bunları paylaşan yanlızlığım ol. Hadi doldur içimdeki boşluğu hayat yolundaki rastlantım bu güne kadar hiç tatmadığım mutluluğum ol. Ne olur manasız bekletme beni uyandır uyuduğum uykudan. Şu anda bıraktığım mazim yarınlara umudum ol. Biliyorum hırçınlığın sevginden . Umursamaz görünüşün gururundan. Bütün bunlara ödediğin bedel yetmez dimi. Ben gururu bu yazıyı yazmadan önce bıraktım, seni , ömrüne şikayet eden kelimeyi söylüyorum seni çok seviyorum çünkü gurursuzum . Ama yine mutsuzum...
Keşke herşey eskiye dönse 😪
Tekrar beni sevebilsen.Kimseyle alakan olmasa sadece beni ama beni sevsen sevgilim.tabi bu senin için zor gözün yukseklerde ben seni mutlu edemem elveda sevgili 🙄🙄🙄
